Ο αγώνας της ιστορικής μνήμης και ο ρόλος του Μιχάλη Χαραλαμπίδη.
![]() |
Ο αείμνηστος Μιχάλης Χαραλαμπίδης |
Η 19η Μαΐου αποτελεί μια ημέρα βαθιάς εθνικής περισυλλογής για τον Ελληνισμό, καθώς είναι αφιερωμένη στη μνήμη των θυμάτων της γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού από τους Οθωμανούς και Κεμαλικούς Τούρκους στις αρχές του 20ού αιώνα. Μια γενοκτονία που κόστισε τη ζωή σε πάνω από 350.000 Πόντιους Έλληνες, ξεριζώνοντας έναν ολόκληρο πολιτισμό που άκμαζε για αιώνες στις πατρογονικές εστίες του Πόντου, στις νότιες ακτές του Εύξεινου Πόντου.
Κατά την περίοδο 1914–1923, οργανώθηκαν και εφαρμόστηκαν συστηματικά διώξεις, εξορίες, σφαγές και πορείες θανάτου, υπό το πρόσχημα του "εκτουρκισμού" του πληθυσμού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Οι Πόντιοι Έλληνες, μαζί με τους Αρμένιους και τους Ασσύριους, υπήρξαν θύματα μιας πολιτικής εθνοκάθαρσης που στόχευε στην εξάλειψη της πολιτισμικής και εθνοτικής πολυμορφίας της Ανατολίας.
Για δεκαετίες η ελληνική πολιτεία παρέμενε σιωπηλή, αυτή η σιωπή ήρθε να σπάσει ένας άνθρωπος που αφιέρωσε τη ζωή του στην ανάδειξη της ποντιακής ταυτότητας και της ιστορικής αλήθειας: ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης.
Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης δεν υπήρξε μόνο διανοούμενος και πολιτικός με όραμα, αλλά και ο κύριος θεμελιωτής του σύγχρονου "ποντιακού ζητήματος" στην ελληνική δημόσια σφαίρα. Μέσα από το συγγραφικό, πολιτικό και ακτιβιστικό του έργο, κατόρθωσε να μετατρέψει τη λησμονημένη τραγωδία των Ποντίων σε ζήτημα εθνικής συνείδησης και διεθνούς ηθικής δικαίωσης.
Η αναγνώριση της γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού ως ημέρας εθνικής μνήμης από την Ελληνική Βουλή στις 24 Φεβρουαρίου 1994, με καθορισμό της 19ης Μαΐου ως επίσημης ημερομηνίας Σημαντικό ρόλο έπαιξε και ο τότε βουλευτής Έβρου του ΠΑΣΟΚ Χρήστος Κηπουρός , ο οποίος υπήρξε ιδεολογικός συνοδοιπόρος του Χαραλαμπίδη. Η πρόταση αυτή βρήκε ανταπόκριση και στήριξη, ανοίγοντας έναν νέο δρόμο εθνικής αυτογνωσίας και ιστορικής δικαίωσης.
Η Κύπρος ήταν η πρώτη χώρα που αναγνώρισε την γενοκτονία μετά την Ελλάδα με απόφαση της Βουλής των Αντιπροσώπων στις 19 Μαΐου 1994 και έκτοτε τιμά τη μνήμη των θυμάτων .
Στη συνέχεια ακολουθούν και άλλες χώρες όπως η Σουηδία , Ολλανδία, Αρμενία και πολλές πόλεις των ΗΠΑ και της Αυστραλίας
Οι Πόντιοι, αλλά και όλοι οι Έλληνες, έχουν χρέος να τιμούν όχι μόνο τους νεκρούς τους αλλά και εκείνους που κράτησαν τη μνήμη ζωντανή. Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης δεν ήταν απλώς φορέας μνήμης· ήταν ο πολιτικός εργάτης της ιστορικής δικαιοσύνης. Με το πάθος, τη γνώση και το ήθος του, κατάφερε να θεμελιώσει το αίτημα της γενοκτονίας ως ένα αίτημα παγκόσμιου δικαίου.
Η 19η Μαΐου δεν είναι μόνο ημέρα μνήμης. Είναι ημέρα ευθύνης. Να θυμόμαστε, να τιμούμε, να διεκδικούμε. Να διδάσκουμε την αλήθεια και να αγωνιζόμαστε για την αναγνώριση μιας ιστορικής τραγωδίας που ακόμα ζητά δικαίωση. Και μέσα σε αυτόν τον αγώνα, το όνομα του Μιχάλη Χαραλαμπίδη πρέπει να προφέρεται με σεβασμό και ευγνωμοσύνη.
0 Σχόλια