Recents in Beach

Κάν’ το όπως ο Μερτς…

 


Οι προθέσεις του σημερινού πρωθυπουργού είναι ξεκάθαρες και έχουν να κάνουν με τη διατήρηση της εξουσίας, την αποδοχή της διακυβέρνησής του από τα κέντρα εξουσίας των Βρυξελλών και τη διαχρονική πολιτική λογική του που βασίζεται στο «δούναι και λαβείν»

Το «γερμανικό υπόδειγμα» για ελληνική κυβέρνηση συνεργασίας

Θέμα χρόνου είναι όπως φαίνεται να συγκροτηθεί για μία ακόμη φορά κυβέρνηση συνεργασίας Χριστιανοδημοκρατών – Σοσιαλιστών στη Γερμανία. Ο Φρίντριχ Μερτς κομίζει το 28,6% των CDU-CSU ως ο ισχυρός πολιτικός παράγοντας και καλεί τον μεγάλο χαμένο, το SPD που ήρθε τρίτο με 16,4%, και επικεφαλής είτε τον Κλινγκμπέιλ είτε τον Πιστόριους αντί του απερχόμενου καγκελαρίου Σολτς, να συνεργαστούν κυβερνητικά. Και όλα αυτά συνθέτουν μια εικόνα όχι από το μακρινό μέλλον και για τη χώρα μας με τη συγκυβέρνηση Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ να μοιάζει να αποτελεί μονόδρομο μετά τις επόμενες εθνικές εκλογές.

Το σενάριο συγκυβέρνησης Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ δεν είναι πρωτοεμφανιζόμενο. Απλώς, με τη γερμανική συγκυβέρνηση προ των πυλών, ξαναπαίρνει σάρκα και οστά ως μόνη «διέξοδος ευθύνης» για το πολιτικό σύστημα: Στην ισχυρότερη χώρα της Ευρώπης για να απομακρυνθεί το φάντασμα της ακροδεξιάς, στα καθ’ ημάς, μελλοντικά, για να απομακρυνθεί ο «μπαμπούλας» του αντισυστημισμού και της αποσταθεροποίησης.

Στις ομοιότητες των δύο περιπτώσεων και η «προσέγγιση» δύο ορκισμένων πολιτικών εχθρών που αποτέλεσαν το δίπολο εξουσίας επί δεκαετίες, όμως τα τελευταία χρόνια δεν έλειψαν οι συνεργασίες τους, όπως στην τελευταία κυβέρνηση Μέρκελ με τη συμμετοχή των Σοσιαλδημοκρατών του Γκάμπριελ αλλά και στην κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου (Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ) στην Ελλάδα.

Φαντάσματα του εαυτού τους

Στη Γερμανία τα παραδοσιακά κόμματα εξουσίας, οι Χριστιανοδημοκράτες και οι Σοσιαλδημοκράτες, είναι φαντάσματα του εαυτού τους. Ο νικητής Μερτς με τους συμμάχους του κινήθηκε κάτω του 30%, όταν το SPD του Όλαφ Σολτς κατέγραψε αρνητικό ιστορικό ρεκόρ από καταβολής του!

Κάτι που περίπου συμβαίνει και στη χώρα μας, με την παντοκρατορία της Ν.Δ. του «σαρανταένατακατό» να ανήκει στο χθες και το ευνοϊκότερο σενάριο να της δίνει ποσοστά CDU, ενώ το ΠΑΣΟΚ να «αγκομαχάει» να πιάσει ποσοστά SPD…

Στα καθ’ ημάς…

Στο δίλημμα του Μερτς για την επιλογή του «μικρού» κυβερνητικού εταίρου, μπορεί να βρεθεί και ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο προσεχές μέλλον. Να συμμαχήσει με τη «σκληρή» Δεξιά/ακροδεξιά ή με τον πολιτικό αντίπαλο του κόμματός του, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ;

Ο Μερτς υπό την πίεση των πάντων (οικονομικών συμφερόντων, Βρυξελλών, γερμανικής κοινής γνώμης) πλην ενός (ΗΠΑ), στράφηκε στη λύση των Σοσιαλιστών. Το πιθανότερο να πράξει το ίδιο και ο Κυρ. Μητσοτάκης, εκτός και αν στον άγνωστο χρόνο που θα κληθεί να αποφασίσει, η πίεση από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού τον οδηγήσει στον «αυτοκτονικό» γάμο με τους ακροδεξιούς.

Τα «πρόδρομα φαινόμενα»

Πάντως στην περίπτωσή μας υπάρχει το υπόστρωμα. Βρίσκεται ανάμεσα στις προθέσεις του Κυρ. Μητσοτάκη, στα λόγια του Άδωνη Γεωργιάδη, του Δημητρη Καιρίδη και άλλων κυβερνητικών. Οι προθέσεις του σημερινού πρωθυπουργού είναι ξεκάθαρες και έχουν να κάνουν με τη διατήρηση της εξουσίας, την αποδοχή της διακυβέρνησής του από τα κέντρα εξουσίας των Βρυξελλών και τη διαχρονική πολιτική λογική του που βασίζεται στο «δούναι και λαβείν».

Εξάλλου, με το μισό ΠΑΣΟΚ -το εκσυγχρονιστικό- κυβερνά εδώ και έξι χρόνια, τι θα συμβεί αν πάρει και το υπόλοιπο λίγες καρέκλες εξουσίας… «Σας συμπαθώ, έχουμε συγκυβερνήσει μαζί και σας συμπαθώ, αλλά για να ξανασυγκυβερνήσουμε πρέπει να σοβαρευτείτε, δεν γίνεται αλλιώς η δουλειά. κυβέρνηση σημαίνει αναλαμβάνω ευθύνη», ήταν τα λόγια του υπουργού Υγείας, που άνοιξαν και το θέμα, με πολλούς νεοδημοκράτες να συστοιχίζονται μαζί του στο δίλημμα «με το ΠΑΣΟΚ ή με την ακροδεξιά». «Εάν ο ελληνικός λαός αποφασίσει να μη δώσει την αυτοδυναμία που θα είναι η βέλτιστη λύση, εμείς θα πάμε για αυτοδυναμία αλλά εάν δεν την πάρουμε, ο κυβερνητικός εταίρος, αυτό που βλέπω εγώ, είναι το ΠΑΣΟΚ», είχε πει και ο πρώην υπουργός Δημήτρης Καιρίδης.

Οι πράσινες «σειρήνες»

Το υπόστρωμα της συνεργασίας Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ βρίσκεται και στο… τραγούδι των «σειρήνων» της Χαριλάου Τρικούπη, που παρασέρνουν τον Νίκο Ανδρουλάκη στη «συναινετική αντιπολίτευση» και στη γόνιμη κριτική απέναντι στην κυβέρνηση. Στις παραινέσεις της Άννας Διαμαντοπούλου και άλλων στελεχών που «μαγεύονται» από την πιθανότητα μιας ανέφελης κυβερνητικής συνεργασίας με έναν άλλον μεγαλύτερο εταίρο, που θα έχει και το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για τα κυβερνητικά πεπραγμένα.

Ωστόσο, με το που άνοιξε η φημολογία, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ διέψευσε μετά βδελυγμίας -λογικό- αυτό το ενδεχόμενο: «Όσο είμαι πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, το ΠΑΣΟΚ δεν θα συγκυβερνήσει με τη Νέα Δημοκρατία. Όσο είμαι πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, το ΠΑΣΟΚ θα έχει μόνο έναν στόχο: να νικήσει τη Νέα Δημοκρατία και να εφαρμόσει μια άλλη πολιτική στην υγεία, την οικονομία, την ανάπτυξη, την ενέργεια και τα εθνικά θέματα», είπε κατ’ επανάληψη σε συνεντεύξεις του ο Ν. Ανδρουλάκης, όπως και τα στελέχη του κόμματος που βρίσκονται κοντά του. Ωστόσο, όλα τα παραπάνω εύκολα αλλάζουν αν το επιβάλουν οι συνθήκες.

 

Πηγή: Καθημερινή One VOICE

1voice.gr

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια

script data-cfasync="false" type="text/javascript" id="clever-core">
script data-cfasync="false" type="text/javascript" id="clever-core">