Recents in Beach

Τόσα αν, ντυμένα προσδοκία...


 Ντύθηκες καλά; Φυσάει έξω ο ντεληβοριάς για να τους υπενθυμίζει ότι κι αυτός είναι πιστός, στην βόλτα τους την καθημερινή ,στα παγκάκια της πόλης... κάθονταν και έβλεπαν τα φύλλα να πέφτουν, καθώς εκπλήρωσαν και φέτος τον σκοπό τους!!!Ομόρφυναν και στόλισαν το δέντρο γέμισαν πράσινο τον κόσμο και χάρισαν χωρίς να πάρουν τίποτα(εκτός ίσως απ' την βουβή σιωπηλή ευγνωμοσύνη των αλλοπαρμένων) αληθινά γενναιόδωρα ακόμα και τώρα, την ώρα της πτώσης τους...να πέφτουν στο χώμα χορεύοντας σαν πεταλούδες τρελαμένες απ' το φως...φύλλα, αλλοπαρμένοι τρελοί και πεταλούδες, το λίπασμα και οι ψυχές του κόσμου!!!

Δίπλα σ' αυτό το υπέροχο ταξίδι των φύλλων, το σιωπηλό και ανεπαίσθητο για να μην βαρύνουν τον κόσμο μια εικόνα διαφορετική , παραφωνία στην αρμονία...άνθρωποι βιαστικοί, οι πιο πολύ σκυθρωποί να μιλούν θυμωμένα και να γκρινιάζουν για κάτι που συνήθως είχε οικονομική βάση, λεφτά, λεφτά , λεφτά!!!! Θα ερχόταν η ώρα που θα καταλάβαιναν πως τα μόνα ''λεφτά'' που έχουν αληθινή αξία , είναι τα λεφτά του Χρόνου , που κανείς δεν μπορεί να αγοράσει όσα χρήματα και να'χει,όσο πλούτο κι αν μάζεψε μα αντίκρισμα δεν έχει στις τράπεζες του χρόνου!!!και γελά ο Δίας με τα εγωιστικά του δημιουργήματα με τα μακρόπνοα και μεγαλόπνοα σχέδια, που χάνονται στο κυνήγι της ματαιότητας...παραφωνία στην ομορφιά του κόσμου και φάλτσο στη μουσική των άστρων και στον αέναο χορό των πλανητών του σύμπαντος...
Μόνο τα περιστέρια που έτρεχαν μπερδεμένα στα πόδια των παιδιών που ,αράδιζαν (πάντα του άρεσε αυτή η λέξη που συνήθιζε να λέει η θεία του η Πασχαλίνα)ατσούμπαλα και έπεφταν στις πλάκες της πλατείας και τρόμαζαν προσωρινά τα περιστέρια και γινόταν όλα ένα για να γίνουν χαρά και γέλιο στα πρόσωπα των ανθρώπων...
Αυτή η εικόνα και το ντύθηκες καλά; αγάπη και νοιάξιμο φανέρωνε και αντίβαρο γινόταν για να ισορροπήσει την άλλη την ...πραγματικότητα που τελειωμό δεν έχει και που ποτέ δεν θα φέρει όλα όσα περιμένουν και ελπίζουν οι άνθρωποι και ενδόμυχα εύχονται ''να ' μαι εγώ'' που θα το ζήσω...
Αυτά πέρασαν απ' το μυαλό του καθώς η νέα μέρα προχωρούσε αδιάφορη με αυτά τα άγνωστα, τα τυχαία, που δεν τα ξέραμε, μα που μας απασχολούσαν και γινόταν ελπίδα που θα συντρίψει την μονοτονία της στιγμής...
Τόσα ''Αν'' ντυμένα προσδοκία και μόνο ένα χειροπιαστό και αληθινό!!!
Ντύθηκες καλά; έξω φυσάει!!!
---Κάπου είναι κρυμμένοι αυτοί και αυτά που αγαπάμε και που ίσως δεν θα αγγίξουμε ποτέ με τις άκρες των δαχτύλων, μα θα ψIλαφίσουμε και θα τα ντύσουμε με την δύναμη της αγάπης που εξαφανίζει τις αποστάσεις---μόνο η καρδιά μπορεί να αξιολογεί με ακρίβεια και να δίνει περιεχόμενο στο μακριά και στο κοντά...
Υπάρχουν όλα αυτά που γίνονται απουσία και ζωντανή μνήμη και νοσταλγία και που πάντα θα είναι μέρος του εξαφανισμένου κομματιού που θα συμπληρώνει και θα ολοκληρώνει τα μισά φεγγάρια μέχρι να γίνουν πανσέληνοι...
Υπάρχουμε και μεις που επιμένουμε να κοιτάμε τον ''καιρό'' με τα παλιά μας μάτια...κι ας μην έχει πια τίποτα να μας δώσει!!!Τα παλιά μας μάτια που κοιτάζουν με την ίδια ζεστασιά και λάμψη και ψάχνουν όλα εκείνα που δεν μπορείς να αγοράσεις με χρήμα...γέλιο, χαρά, υγεία και φωνές παιδικές!!!όπως τότε που τσαλαβουτούσαμε στη λάσπη και στο νερό , στο χώμα και χορεύαμε στη βροχή...τα παιδικά μας χρόνια που τα χρόνια μας είχαν χρόνο για ανεμελιά και παιχνίδι και πρόσωπα χαρωπά κρατώντας στο χέρι μια φέτα ψωμί με σπιτική σάλτσα...τα χρόνια μας που είχαν χρώμα...
Πηγή που δεν στέρευε ποτέ
που έπαιρνε τις Δευτέρες μας και τις έκανε Κυριακές και γιορτή και σχόλη!!!
Παιδικά χρόνια που φωνάζουν και σου γνέφουν και σου φωνάζουν...εδώ ανήκεις έλααααα !!!
Σοφός ο ''Χρόνος'' πάντα άφηνε ρωγμές στα σκαμμένα, κουρασμένα πρόσωπα , στις καρδιές των ανθρώπων που στέγνωναν στο κυνήγι υπερτιμημένων κορυφών που δεν είχαν να σου προσφέρουν, παρά μόνο την μοναξιά της κορυφής...Ευτυχώς διάολε που υπήρχαν αυτές οι μαγικές ρωγμές για να βγαίνουν στην επιφάνεια και να αναπνέουν οι παιδικές μας μνήμες!!!Ένιωθε χαρούμενος ώρες – ώρες για όλους αυτούς που ήταν πάντα το μέρος του εξαφανισμένου πάζλ που που βοηθούσε και άνοιγε αυτές τις ζωηφόρες ρωγμές...
Μια στο πεζό και μια στην ποίηση...τα Βασιλικά του:
RE.pe Pepliwths κατά κόσμον Ρεΐζης Περικλής
**Το κείμενο είναι κατοχυρωμένο**10-11-2017

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια

script data-cfasync="false" type="text/javascript" id="clever-core">