Ανήμερα του Πάσχα 6 Απριλίου 1914 ξεκινάει ένας μαζικός διωγμός των Θρακών της Ανατολικής Θράκης πρώτα από την περιοχή της Στράντζας και μετά σε όλη την Θράκη!!! Συνολικά 232000 Θρακιώτες αναγκάστηκαν να γίνουν πρόσφυγες και να καταφύγουν στην Ελλάδα κυρίως. Άλλοι 96000 οδηγήθηκαν στα τάγματα εργασίας της Μικράς Ασίας…από αυτούς μετά την λήξη του Ά παγκοσμίου πολέμου επέστρεψαν μόνο 50000… οι 46000 πέθαναν από τις κακουχίες. Ο διωγμός θα ολοκληρωθεί μετά την Μικρασιατική καταστροφή και από τον Οκτώβρη του 1922 θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν τις πατρογονικές εστίες…
Το μαύρο Πάσχα των Θρακών 6-4-1914
Η Γενοκτονία σου πληγή
μα η Ιστορία πόρνη {φίλων λεηλασία}
κάνει γιορτή του Άδικου
και Λάφυρο σε βάζει...
Φεγγάρια αλειτούργητα
του Απρίλη μαύρο Πάσχα
κι Οκτώβρη του <<22>>
στης προσφυγιάς τη στράτα!!!
Ρεΐζης Περικλής 17-9-2018
Νεράκι μοιάζεις αγιασμένο
Μνήμες παλιές αχ Θράκη μου
Κοντεύει πια ένας αιώνας
Σε κουβαλώ στην πλάτη μου!!!
Είκοσι δυο Οχτώβρη μήνα
Το καραβάνι ξεκινά
Πρόσφυγας έρχομαι σε σένα
Μα έχεις τα χέρια σου κλειστά…
Προσφυγικά τα λεν τα σπίτια
λάσπη και άχυρο μαζί
Γιατάκι χτίζω να φωλιάσω
Σαν το Ανέστιο πουλί…
Χρόνια εκατό εδώ ριζώνω
Μα είναι οι ρίζες μου ρηχές
Νύχτες στα όνειρα στοιχειώνω
Πίσω γυρίζω κι ας με καις
Χρόνια εκατό εδώ είμαι ξένος
Τα χέρια δεν γίναν αγκαλιά
Κάτι μασάλια των παππούδων
Μες την καρδιά μου μαχαιριά…
Βάλε μπουρλότο εσύ στις μνήμες
Κάντες να γίνουμε φωτιά
Και ρίξε μέσα της και κάψε
Όσα σε κάνουνε ραγιά!!!
Χρόνια εκατό περάσαν φύγαν
Και ρούχο ξένο ότι φοράς{μπήκες στον δρόμο της φθοράς}
Λέξη τη λέξη κάθε χρόνο
Να σου μαθαίνουν να ξεχνάς
Σουλτανκιοϊ Κιουπλί, Βιζύη
Σηλυβρία και Ραιδεστός
Δρόμοι , στρωμένοι καλντερίμια
Κρυφά ψυχή μου περπατάς…
Χρόνια εκατό καρφιά στην μνήμη
Πρόσφυγας νιώθεις δεν μιλάς
Μεταναστεύεις στα όνειρά σου
Στα γονικά πίσω γυρνάς!!!
Την ιστορία σου να μάθεις
Πρόοδος είναι να ξεχνάς
Αυτά σου λένε οι Σειρήνες
Μα εσύ Κερκόπορτες σφαλλάς!!!
Αχ Ανατολική μου Θράκη
Εσύ πατρίδα της καρδιάς
Νυχτέρια στήνουμε μαζί σου
Γιατί ότι αγαπάς δεν το ξεχνάς!!!
Όλα αυτά τα 100 χρόνια της δοκιμασίας
κάθε φορά που νιώθουμε ότι σκουριάζει η κλειδαριά της ψυχής μας
και δεν γυρνάει στροφές το κλειδί …γυρνάμε πίσω την μνήμη και θυμόμαστε
Το μαύρο Πάσχα των Θρακών και τον ξεριζωμό των Ελλήνων από την Ανατολική Θράκη και από την πατρώα Γη της Ιωνίας …
Μαθαίνω την Ιστορία μου και δεν ξεχνώ
Για να μην ξαναγίνω πάλι πρόσφυγας
Για να μην μιλήσουμε ποτέ στο μέλλον για λησμονημένες και χαμένες πατρίδες…
RE.pe Pepliwths κατά κόσμον Ρεΐζης Περικλής
**Οι στίχοι είναι κατοχυρωμένοι’’
Πέπλος 4 Απριλίου 2022
0 Σχόλια