ο κόσμος υποφέρει και πονά και σεις τα ίδια παραμύθιᨨ.

 

Όταν ο ήλιος το αποφασίζει η φρουτοπία μας κυριεύει την πραγματικότητα.

Καθώς τα αναρριχητικά σκεπάζουν τους άλλοτε θεόρατους τοίχους και κυριεύουν τους χαμένους κόσμους στις ζούγκλες.

Έτσι και στα καθ’ ημάς ο έξυπνα φυλαγμένος από τον Καποδίστρια πατατόκοσμός μας παραδίδεται προς βρώσιν και μάλιστα αμάσητος.

Ο Νιόνιος το είπε αλλιώς, ¨¨ο κόσμος υποφέρει και πονά και σεις τα ίδια παραμύθιᨨ.

Τίποτα δεν έχω με τα παραμύθια. Μου άρεσαν από μικρό και λάτρευα τις γιαγιάδες με το ρυτιδιασμένο πρόσωπο που τα εξιστορούσαν. Ακόμα μου αρέσουν.

Αυτό το παραμύθι όμως ¨¨ για τον μαρμαρωμένο βασιλιά που ούτε φωνή ούτε λαλιά και που τον τραγουδάει στα παιδιά σαν παραμύθι η γιαγιά¨¨ … με καθηλώνει.

Ξέρετε, ο πραγματικός ήλιος κάποτε σκάει και παραμαζεύει στη σχάση του πάσα υπαρκτή ηλιθιότητα και μαλακίαν.

Αυτός όμως που το παίζει ήλιος χώνοντας το δάχτυλο στην πρίζα για να φωτιστεί και να φωτίσει, απλά καταλήγει μαυρισμένος και με τεντωμένα μαλλιά να επιδεικνύει το καμένο δάχτυλό του.

Τι ζητάει η «αλεπού μας» στο παζάρι ρε παιδιά; Γιατί θαρρεί πως είναι Βενιζέλος; 

Δίνει όπλα στον Ζελένσκι, παίρνει όπλα από παντού…

Αχρείαστα να είναι και άχρηστα να μην είναι (άκουσα πως για τα Γερμανικά πια οβίδες δεν παράγονται…) 

Αλλά το ξανθό γένος φιλιώνει με τους εξ’ ανατολών (αλλιώς μας τάλεγε ο Παΐσιος) και ο Καουμπόι ετοιμάζεται να δώσει F-16 και να πάρει τους Σκανδιναβούς, και … και…

Και η μαύρη η μοίρα μας, μάνα κακομοίρα μας με την ακρίβεια στο ταβάνι να επιμένει. Γεμίσαμε κουπόνια για ρεύμα, για καύσιμα και σε λίγο δεν ξέρω και ‘γω γιατί άλλο. 

Μια σύγχρονη Σοβιετία!!!

Αλλά ο εχθρός είναι έξω διότι αυτός που φταίει είναι πάντα έξω και διότι μέσα πάμε καλά.

Πάει πολύ να ευχηθώ καλό Καλοκαίρι;

Σάκης Κατσιάνης