"Αλέξη κάνε την ανανέωση από την οποία προήλθες κάποτε και εσύ..." - Άρθρο του Λάμπρου Παπαδή

 

 Ήταν αρχές του 2008 όταν ο τότε ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ της Αριστεράς και της Προόδου αποφάσιζε να κάνει το μεγάλο βήμα της έμπρακτης ανανέωσης στην βάση αλλά και στην ηγεσία... Η ανάγκη να ξεκολλήσει ο χώρος της Ανανεωτικής Αριστεράς από τα ποσοστά μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, από το μπαίνουμε δεν μπαίνουμε στην βουλή και από αυτό το οποίο είχε πει πολύ εύστοχα ο Λεωνίδας Κύρκος ότι: "Πολλοί μας αγαπούν αλλά λίγοι μας παντρεύονται." οδήγησαν στην ουσιαστική ανανέωση και την αλλαγή της ηγεσίας, με τον Αλέκο Αλαβάνο τότε να υποδεικνύει για την θέση του Προέδρου του ΣΥΝ. πριν το συνέδριο ένα νέο πρόσωπο τόσο στον πολιτικό στίβο όσο και στην ηλικία... 

Ήταν ο Αλέξης Τσίπρας, ο μετέπειτα πρωθυπουργός της χώρας ο οποίος ψηφίστηκε και αναδείχτηκε τον Φεβρουάριο του 2008 ως Πρόεδρος του Συνασπισμού της Αριστεράς και ο νεότερος ηλικιακά πολιτικός αρχηγός στο ελληνικό κοινοβούλιο τότε.

Η ίδια η ιστορική συγκυρία και η ανάγκη για ανανέωση στην βάση και στην ηγεσία, σε συνδυασμό με την εμπιστοσύνη σε νέους ανθρώπους και σε έναν χαρισματικό νέο τότε πολιτικό όπως ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος διάβασε τις κοινωνικές ανάγκες της εποχής, επίσπευσε τις διεργασίες και τις οργανωτικές δομές στην Αριστερά, έβαλε μια πιο ανοιχτή και κατανοήσιμη ιδεολογική πλατφόρμα και τέλος τοποθέτησε το κόμμα στις σωστές ιστορικές κινηματικές ράγες, οδήγησαν την Αριστερά για πρώτη φορά σε θέση κυβερνητικής ευθύνης το 2015 σε μια δύσκολη εγχώρια όσο και διεθνή συγκυρία...

Σίγουρα είναι κάτι το οποίο του πιστώνεται ως ένας έντιμος και κυρίως καινοτόμος πολιτικός αρχηγός ο Αλέξης Τσίπρας δεν φοβήθηκε τότε να προχωρήσει στην ριζοσπαστικοποίηση και στην ριζική ανανέωση του κόμματος από το 2008 έως το 2013 κάτι το οποίο όμως είτε από μόνο του είτε ίσως και με ευθύνη δική του τράβηξε χειρόφρενο, από το 2015 μέχρι και σήμερα...

Η περιβόητη ανανέωση που έρχεται ως ανάγκη κοινωνικής και πολιτικής ύπαρξης του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ. αλλά και ως ανάγκη υπόστασης και ταυτοτικής διάσωσης για την επόμενη ημέρα μαζί με την ανανέωση που δεν έγινε το 2019 μετά τις εκλογές σε εκείνη την Κ.Ε. του Αυγούστου, όπου ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας στην εισήγησή του τόνισε την ανάγκη να σπάσουμε τα τείχη και να ανοίξουμε το κόμμα στα νέα στελέχη χωρίς κομματικά ιερατεία και κλειστά συμβούλια, την ώρα που τότε μόνο το 2% των εγγεγραμμένων μελών του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ. αποτελούσε την εκλογική βάση του κόμματος, με τον ίδιο να κρούει τότε τον κώδωνα του κινδύνου και να λέει ότι δεν γίνεται να λέμε ότι ο ελληνικός λαός μας έδωσε ένα 32% άρα είμαστε οι καλύτεροι, δεν αλλάζουμε τίποτα και προχωράμε...

Βέβαια η ανανέωση δεν έγινε ούτε τότε παρότι ο Αλέξης Τσίπρας τόνισε την ιστορική και ουσιαστική αναγκαιότητα, με το συνέδριο να πηγαίνει πίσω και εξαιτίας της πανδημίας αλλά και με το καταστατικό να μένει ακόμα σε Σταλινικές αγκυλώσεις... Και μπορεί πάλι χθες το βράδυ ο Αλέξης Τσίπρας να επανέλαβε τα ίδια λόγια της Κεντρικής Επιτροπής του 2019, του 2020 και της εισήγησης του στο συνέδριο του 2022 με την ίδια την απεγνωσμένη ανάγκη για ανανέωση και για σπάσιμο των ιδεοληπτικών τειχών να έρχεται από μόνη της και να σπάει τις κομματικές πόρτες για να μπει και να καταγράφεται κατηγορηματικά πλέον, με τα εκλογικά νούμερα και τις απελπιστικές επιδόσεις του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ. μετά από μια καταστροφική τετραετία Μητσοτάκη.

Ανανέωση όπως την επανέλαβε για μια ακόμη φορά χθες το βράδυ στο μήνυμα του ο Αλέξης Τσίπρας από την ηγετική στελεχιακή ομάδα μέχρι την βάση, γίνεται μόνο αν εμπιστευτείς άτομα νέα και πολιτικά και ηλικιακά που δρουν και παλεύουν μέσα στις γραμμές σου ήδη, μόνο αν πάρεις ένα αμάξι και πας και στην τελευταία τοπική οργάνωση μελών στην περιφέρεια, μόνο αν αφήσεις τα ανοίγματα στους ευαισθητοποιημένους κεντροδεξιούς που δεν τους θέλει ούτε η Δεξιά και έρχονται σε εσένα για την καρέκλα, μόνο αν φέρεις κοντά σου ξανά στην στελεχιακή ομάδα τα στελέχη εκείνα που δρουν στην αυτοδιοίκηση, στις ομοσπονδίες, στα σωματεία και στα κινήματα και όχι άλλους Super Star της πολιτικής με δεξιές και νεοφιλελεύθερες καταβολές...

Ανανέωση κάνεις όταν δεν επιδιώκεις να μειώσεις το 70% που παίρνει η ΝΔ στην Εκάλη αλλά πηγαίνεις εσύ στην Θεσσαλονίκη όπου κατάγομαι για παράδειγμα και πας στους Αμπελόκηπους, στην Μενεμένη, στην Σταυρούπολη, στην Ξηροκρήνη, στον Εύοσμο, στο Κορδελιό στις φτωχές λαϊκές συνοικίες και παίρνεις 60%-70% μιλώντας ταξικά στους πολίτες αυτούς και ότι έρχεσαι για να εξυπηρετήσεις τα δικά τους συμφέροντα...