"Η Έφη που φρέναρε την ανεργία..." - Γράφει ο Λάμπρος Παπαδής

 

Οι εσωκομματικές διεργασίες στον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ. συνεχίζονται και προχωρούν ταχέως μετά την αποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα και τις δρομολογούμενες εξελίξεις από εδώ και πέρα με την εκλογή νέας ηγεσίας από την βάση, πολύ πιθανόν πριν το δεκαπενταύγουστο...

Ένα από τα πιο βαριά ονόματα και χαρτιά τα οποία έπεσαν στον τραπέζι και πιθανότατα θα αποτελέσει και το φαβορί για την Προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτό της πρώην Υπουργού Εργασίας κ. Έφης Αχτσιόγλου η οποία φαίνεται να συγκεντρώνει όλες τις πιθανότητες αλλά και τα χαρακτηριστικά του νέου κύματος για το οποίο μίλησε ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας στο τελευταίο του μήνυμα, ώστε να ηγηθεί αυτής της νέας προσπάθειας και ανασυγκρότησης του βασικότερου κομματικού πόλου της Κεντροαριστεράς στην Ελλάδα...

Βέβαια για την περίπτωση της Έφης Αχτσιόγλου δεν μετράει μόνο το παρελθόν της και οι αγώνες της στην Αριστερά από την εποχή του ξεσπάσματος της ελληνικής οικονομικής κρίσης αλλά και η έμπρακτη παρακαταθήκη της και η εφαρμογή των ιδεών της Αριστεράς στον τομέα της κοινωνικής πρόνοιας και πολιτικής, στο ευαίσθητο κομμάτι της εργασίας...

Η ίδια από την θέση αυτή ήταν που υλοποίησε σε μια διαλυμένη οικονομία και υπό μνημονιακές πιέσεις και αυστηρή επιτήρηση την ενίσχυση του σώματος επιθεώρησης εργασίας, ήταν η ίδια που επανέφερε τις συλλογικές συμβάσεις μετά την ευρεία συζήτηση με τους κοινωνικούς εταίρους, ήταν η ίδια που κατήργησε έμπρακτα τον αντικοινωνικό και αντιεργατικό νόμο του υποκατώτατου μισθού, ήταν η ίδια που επί υπουργίας της μετά την έξοδο από το μνημόνια τον Αύγουστο του 2018 δρομολογήθηκε και η αύξηση του κατώτατου μισθού στον ιδιωτικό τομέα...Ενώ τέλος ήταν αυτή που εισηγήθηκε, νομοθέτησε και έθεσε σε απόλυτη επιτυχία και σε ισχύ ένα καινοτόμο μέτρο και για την ακρίβεια το μόνο ουσιαστικά μέτρο που έφερε ποτέ υπουργός εργασίας στην Ελλάδα από την εποχή της εισόδου της χώρας στο ΔΝΤ από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου, το οποίο φρέναρε την ανεργία στην Ελλάδα και έθετε αυστηρό έλεγχο στην ελληνική εργοδοσία και στον ιδιωτικό τομέα, σε σχέση με τις ανεξέλεγκτες απολύσεις εργαζομένων...

Και μιλάμε φυσικά για το εργασιακό μέτρο της αιτιολόγησης απόλυσης το οποίο θεσμοθετήθηκε επί υπουργίας της κ. Αχτσιόγλου και έθετε σε βάση το απλό και λογικό προστατεύοντας ταυτόχρονα και τα εργασιακά δικαιώματα και ελέγχοντας τους δείκτες ανεργίας στην Ελλάδα ουσιαστικά...Έθετε εκείνα τα κριτήρια που έθεταν το απλό ερώτημα στον εργοδότη: "Γιατί απολύεις έναν εργαζόμενο σου από την στιγμή που δεν έχει διαπράξει κάτι ποινικά κολάσιμο, δεν προκύπτει από το εργασιακό μητρώο ότι δεν είναι συνεπής και επίσης οι αριθμοί και ο τζίρος της επιχείρησης, δεν δρομολογούν περικοπές στο προσωπικό; αιτιολόγησε μου την απόλυση για να δω τα επιχειρήματα σου;"

Η αριστερά φαίνεται στην πράξη και στα όσα πετυχαίνει από θέση ευθύνης και όχι μόνιμης διαμαρτυρίας μόνο... Περιττό να αναφέρουμε ότι το νομοσχέδιο περί της αιτιολόγησης απόλυσης στον ιδιωτικό τομέα, ήταν το πρώτο που καταργήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2019 από την κυβέρνηση της ΝΔ για ευνόητους λόγους τους οποίους βλέπουμε σήμερα στα καμένα πρόσωπα από λάδια ανασφάλιστων εργαζομένων στην εστίαση και στα διάφορα σερβιρίσματα με κολύμπι στα παραλιακά μαγαζιά της Ρόδου...