"Και στο τέλος βάζουμε μια κουταλιά από Λένιν..." - Γράφει ο Λάμπρος Παπαδής

 

Παρακολουθώ την τελευταία εβδομάδα από την ημέρα του πρώτου ρεπορτάζ αναφοράς στο όνομα του κ. Κασελλάκη και την υποψηφιότητα του για την Προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ. που ανακοινώθηκε μόλις χθες, σε διάστημα μιας εβδομάδας μια κατακόρυφη δημοσιότητα και ένα συμπλεούμενο ταυτόχρονο άνοιγμα όλων των ψηφιακών πορτών των media, των ιστοσελίδων αλλά και μια σύμπλευση όλων των ψηφιακών εργαλείων και πέραν όλων αυτών κάτι ακόμα θα έλεγα ότι είναι παράξενα εντυπωσιακό...

Μια σειρά κορυφαίων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, επωνύμων μελών, πρώην υπουργών, βουλευτών κ.α. οι οποίοι έτρεξαν μέσα σε μια εβδομάδα χωρίς να ξέρουν τίποτα σχετικά και υποθετικά για εκείνον να φωτογραφηθούν μαζί του, να ανεβάσουν ποσταρίσματα στα social media υπέρ του, να τον αποδαιμονοποιήσουν και έτσι ξαφνικά ενώ για μήνες κανείς από αυτούς δεν είχε αποφασίσει ποιον από τους προϋπάρχοντες υποψηφίους θα στηρίξει, σε μια νύχτα ερωτεύτηκαν τον απόδημο εφοπλιστή...

Δεν θα σταθώ σε παλιότερο άρθρο του κ. Κασελλάκη στο οποίο εκθειάζει την υπουργεία του κ. Μητσοτάκη το 2012 επί Σαμαρά γιατί αυτά είναι φαιδρά επιχειρήματα του ΣΚΑΙ αλλά σε αυτό το οποίο θα σταθώ πρώτα θα είναι στο να εξηγήσω την σημασία του εξωφύλλου του άρθρου μου και το τι ομοιότητες βρίσκω στον κ. Κασελλάκη με τον Γιάνη Βαρουφάκη...

Αρχικά πιστεύω με όσα είδα στο βίντεο αναγγελίας της υποψηφιότητας του κ. Κασελλάκη ότι ο ίδιος έχει μελετήσει πολύ καλά τον Γιάνη Βαρουφάκη και είναι σίγουρα αποφασισμένος να μην κάνει τα λάθη που έκανε εκείνος τόσο σε επικοινωνιακό πλαίσιο, όσο και στην ουσία καθώς η αμετρωπία, η έπαρση και παθολογική αλαζονεία του Γιάνη Βαρουφάκη στάθηκαν εμπόδιο στον ίδιο από το να παραμείνει υπουργός, να γίνει αργότερα όπως ήθελες αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ και φυσικά να κρατήσει σε αξιοπρεπή επίπεδα και ποσοστά το Μέρα25 και να μην βιώσει την έξοδο από την βουλή με την είσοδο στην θέση του της ''Νίκης'' και των ''Σπαρτιατών''...

Κατά τα άλλα σε όλα τα υπόλοιπα αν εξαιρέσεις τα επικοινωνιακά και ρητορικά λάθη, τις κορώνες και το επί μέρους στυλ μιλάμε για τα ίδια πρόσωπα...Κουλτούρα και πνεύμα international, έχουν σπουδάσει και δουλέψει στην κοιτίδα του καπιταλισμού τις ΗΠΑ αλλά με έναν μαγικό τρόπο σιχαθήκαν αυτό το οικονομικό μοντέλο, έχουν πετάξει τις γραβάτες, είναι απελευθερωμένοι, είναι αυτοδημιούργητοι και αφού τα αραδιάσουμε όλα αυτά, πετάμε και ένα απόφθεγμα του Λένιν για το κεφάλαιο και την εργασία ώστε να δώσουμε στίγμα στην πυξίδα...

Ας απομονώσουμε τώρα το άτομο και το πολιτικό προφίλ του κ. Κασελλάκη μιας και τις προηγούμενες ημέρες σε ποσταρισμα μου στα Social Media διευκρίνισα κάποια πράγματα περί δαιμονοποίησης του πλούτου και αριστεράς του χαβιαριού...

Αρχικά το ότι παραδέχεται κάποιος το ότι είναι πλούσιος και αυτοδημιούργητος και κάπως από ατυχία μεγάλωσε στην Εκάλη και σπούδασε από ατυχία στην Αμερική, αυτό λίγο έως πολύ καταντά κωμικό και σαρκαστικό για κάποιον γονιό που δεν έχει να στείλει το ενοίκιο στο παιδί του που σπουδάζει στην Καβάλα ή για το ίδιο το παιδί που για τρία λιγότερα μόρια στις πανελλαδικές αναγκάστηκε να πάει να σπουδάσει σε μια άλλη πόλη και να δουλεύει όχι σαν στέλεχος σε χρηματιστηριακή εταιρία για να ζήσει αλλά σαν σερβιτόρος ή σουβλατζής για να σπουδάσει (* και φυσικά δεν κακίζω αυτά τα δύο αξιοπρεπέστατα επαγγέλματα απλά κάνω την σύγκριση...).

Το να λες επίσης ότι δούλεψες στην πρωτεύουσα των διεθνών οικονομικών και χρηματιστηριακών παιχνιδιών, που μέσα σε αλγόριθμους, οικονομικές κομπίνες και παράνομες εξαγορές καταστρέφονται μαζικά περιουσίες μικρομεσαίων οικογενειών, αγοράζονται δάνεια και πρώτες κατοικίες για ένα κομμάτι ψωμί και καταστρέφονται εθνικές οικονομίες και κράτη μέσα σε μια νύχτα, αλλά αυτό σε απογοήτευσε και δεν σε σαγήνευσε ο ασφαλής τρόπος που μπορεί κάποιος να βγάλει χρήματα με το πάτημα ενός κουμπιού ή την αποστολή ενός email θα έλεγα πως και αυτό είναι σαρκαστικό έως και κωμικό...

Προσωπικά πιστεύω πως οποίος έχει λεφτά και μεγάλη πατρική περιουσία από την στιγμή που αυτή έχει αποκτηθεί νόμιμα, καλώς την έχει και να έχει υγεία να την χαίρεται...Από εκεί και μετά αν έχω καταλάβει κάτι στην σύγχρονη καπιταλιστική ζωή που ζούμε είναι το γνωστό λαϊκό ρηθέν ότι με τον Σταυρό στο χέρι κανείς δεν πλούτισε και δεν απέκτησε πολλά - πολλά χρήματα...

Κάποτε ρώτησα τον παππού μου καλή του ώρα εκεί που βρίσκεται για το τι έχει να απαντήσει απέναντι σε όλους αυτούς του πετυχημένους και ζάπλουτους αυτοδημιούργητους οι οποίοι όταν τους ρωτούν πώς απέκτησαν τέτοια περιουσία; εκείνοι απαντούν: "Με σκληρή δουλειά πολλών ετών...".

Και εκείνος μου απάντησε ότι: "Εγώ δουλεύω από 13 ετών είμαι 80 σήμερα και το μόνο που κατάφερα είναι να βοηθήσω την μητέρα σου να αγοράσει ένα μικρό διαμέρισμα...

Από εκεί και μετά και για να το κλείσω δεν ξέρω τι έχουν πάθει ορισμένοι εντός των κόλπων του ΣΥΡΙΖΑ αλλά οφείλουμε να προσέξουμε πάρα πολύ από εδώ και πέρα με τις δημόσιες τοποθετήσεις μας και τις επιλογές αργότερα σε πρόσωπα, για να μην δώσουμε πάτημα στην δεξιά και την ακροδεξιά να μας χαρακτηρίσει ως Αριστερά του χαβιαριού...

Δεν ξέρω επίσης τι έχουν πάθει και μερικοί ακόμα και κατά πόσο μπορεί να έχουν επηρεαστεί από το πετυχημένο για κάποιους μοντέλο της ΝΔ - Κυριάκου Μητσοτάκη, δηλαδή έναν τέλειο μάνατζερ και για τον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ. έναν πρόεδρο -μάνατζερ ο οποίος θα τοποθετεί τον κατάλληλο και καλύτερο στην κατάλληλη θέση, δεν θα στέκεται τόσο σε ιδεολογικά στερεότυπα, θα θεωρεί τις δημοκρατικές διαδικασίες λίγο αργές και χρονοβόρες και δεν θα θεωρείτε κολλημένος πολιτικά...

Βέβαια στις 10 Σεπτέμβρη θα κριθούν πολλά και για τον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ. και για την ελληνική αριστερά αλλά για να μην ξεχάσουμε και αυτά που ξέρουμε από μερικούς οι οποίοι τρέχουν και γράφουν τώρα τελευταία μετά την υποψηφιότητα Κασελλάκη ότι ο Μαρξ ήταν από πλούσια οικογένεια και ο Άρης Βελουχιώτης από μεγαλοαστική οικογένεια επίσης ας θυμηθούν λίγο το παρακάτω εξής ρητό:

"Ο σοσιαλισμός δεν ρίζωσε στην Αμερική, επειδή οι φτωχοί βλέπουν τους εαυτούς τους όχι σαν καταπιεσμένους προλετάριους, αλλά σαν προσωρινά ατυχήσαντες εκατομμυριούχους."

''Τζων Στάινμπεκ''