Είναι αξιοσημείωτο και καραμπινάτο παράδειγμα σε ότι έχει να κάνει με την οικονομική επιστήμη, το μοντέλο κατάρρευσης της γερμανικής οικονομίας τα δύο τελευταία χρόνια...
Ποιος άραγε φανταζόταν το 2012-13 όταν εμείς σαν Ελλάδα στενάζαμε κάτω από την γερμανική μπότα της οικονομικής κατοχής, ότι η Γερμανία της Μέρκελ και του Σόιμπλε η πανίσχυρη οικονομικά, η δημοσιονομικά άρια και με το πιο ισχυρό τραπεζικό σύστημα θα έφτανε εν έτει 2023 να αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα στο ΑΕΠ της καθώς και στο ισοζύγιο, με τον πληθωρισμό να καλπάζει και τις εξαγωγές να έχουν μπει στην κατάψυξη...
Μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία, τις ριζικές γεωπολιτικές και οικονομικές αλλαγές που επέφερε, σε συνδυασμό με μοιραίες στρατηγικές αποφάσεις της ηγεσίας, ο όρος "Γερμανός ασθενής" συνοδεύει πλέον μια άλλοτε κραταιά οικονομική δύναμη. Η Γερμανία, η τέταρτη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου και η μεγαλύτερη της Ευρώπης, είναι πλέον «ο μεγάλος ασθενής της Ευρώπης».
Η οικονομική κρίση σε συνδυασμό με τα διαρθρωτικά προβλήματα, αλλά και οι επιλογές που ανέτρεψαν ένα δόγμα δεκαετιών στην εξωτερική πολιτική, ιδιαίτερα στις σχέσεις με τη Ρωσία και το κλείσιμο των αγωγών Nord Stream, έχουν οδηγήσει τη Γερμανία σε ταραγμένα νερά, σηματοδοτώντας το τέλος της ευημερίας για την οικονομική υπερδύναμη της Γηραιάς Ηπείρου.
Το ΔΝΤ αναφέρει πως θα είναι η μοναδική ανεπτυγμένη οικονομία που δεν θα γνωρίσει ανάπτυξη φέτος. Η οικονομική παραγωγή έχει συρρικνωθεί, ο στασιμοπληθωρισμός έχει κάνει την εμφάνισή του και όλοι οι σημαντικοί οικονομικοί δείκτες ακολουθούν μια καθοδική τάση.
Ο επιχειρηματικός κόσμος αξιολογεί αρνητικά τις προοπτικές και όπως υπογραμμίζει ο επικεφαλής του οικονομικού ινστιτούτου Κλέμενς Φούεστ, «η κατάσταση της γερμανικής οικονομίας μοιάζει να γίνεται πιο ζοφερή». Οικονομολόγοι υπογραμμίζουν πως πλέον η Γερμανία από «οικονομικός σούπερ σταρ» έχει εξελιχθεί σε «τροχοπέδι» για το ευρωπαϊκό οικονομικό τρένο.
Ο Βόλφγκαν Μινχάου, σε ανάλυση του στο Eurointelligence, περιγράφει συνοπτικά αλλά πολύ εύστοχα τα τρία συστατικά στα οποία βασίζεται το γερμανικό μοντέλο: Ανταγωνιστικότητα κόστους, τεχνολογική ηγεσία και γεωπολιτική σταθερότητα. Όλα αυτά έχουν παρέλθει. «Ο κόσμος γύρω από τη Γερμανία έχει αλλάξει και αυτό που συμβαίνει τώρα είναι μια κρίση τιμών ενέργειας, νέοι γεωπολιτικοί διαχωρισμοί και τεχνολογικοί κραδασμοί, που θέτουν υπαρξιακά ζητήματα για το ίδιο το μέλλον του γερμανικού μοντέλου».
Οικονομολόγοι συμφωνούν πως η μεγάλη πρόκληση για τη γερμανική οικονομία είναι διαρθρωτική. Το επιχειρηματικό μοντέλο με εισαγωγή φθηνής ρωσικής ενέργειας και φθηνών προϊόντων, επεξεργασία και εξαγωγή τους ως υψηλής αξίας σε υψηλή τιμή έχει καταρρεύσει και η μεσαία επιχειρηματικότητα, «η ραχοκοκαλιά της γερμανικής οικονομίας», ασφυκτιεί από τις υψηλές τιμές στην ενέργεια, το συρρικνούμενο ειδικευμένο προσωπικό σε συνδυασμό με τη γήρανση του πληθυσμού, την αναιμική ιδιωτική κατανάλωση και μια σειρά δομικών προβλημάτων, όπως για παράδειγμα η αναποτελεσματική διοίκηση.
Επιπλέον ο ανταγωνισμός από τις ακμάζουσες κινεζικές εταιρείες τεχνολογίας διαρκώς ενισχύεται προκαλώντας διπλό χτύπημα στη Γερμανία: Και μείωση εξαγωγών και απώλεια τμήματος από την «πίτα» της αγοράς. Η Κίνα όχι μόνο δεν αγοράζει πλέον τόσα πολλά γερμανικά προϊόντα, αλλά έχει εξελιχθεί και σε έναν σημαντικό ανταγωνιστή.
Η Γερμανία λοιπόν βρίσκεται μπροστά σε ένα διττό πρόβλημα, την αρνητική πορεία λόγω συγκυρίας, αλλά και τις αρνητικές προοπτικές λόγω δομικών προβλημάτων. Όπως τονίζουν πολλοί οικονομικοί αναλυτές, η θεραπεία του «ασθενή της Ευρώπης» δεν είναι καθόλου εύκολη και σίγουρα δεν θα είναι φθηνή.
Κι αν θέλετε την γνώμη μου μακάρι να μην συνέλθει ποτέ γιατί όντας ισχυρή οικονομικά μόνο προβλήματα δημιούργησε στην Ευρώπη και στον Ευρωπαϊκό νότο συνολικά...Μια οικονομία που έμαθε να ζει σαν ακρίδα από τα πλεονάσματα των άλλων ευρωπαϊκών λαών κατηγορώντας τους κιόλας ότι είναι τεμπέληδες και ότι δεν έχουν παραγωγικό μοντέλο και ανάπτυξη...Μια οικονομία που μας πουλούσε μόνο ακριβό χρήμα δανείζοντας μας με επιτόκιο 5% ενώ για τον εαυτό της εξασφάλιζε δανειοδότηση με 1% ή και με 0,9% επιτόκιο και άφθονα ομόλογα δανεισμού από τις χρηματαγορές...
Μια οικονομία και μια κυβέρνηση που απαγόρευσαν στην Ελλάδα να βρει αλλού χρήματα και πηγές δανεισμού...Όχι κύριοι δεν την λυπάμαι την Γερμανία και ας με πουν Αντι-Γερμανό ορισμένοι όπως με χαρακτήρισαν και σε παλιότερα άρθρα μου το 2015...
Αυτή η χώρα ήταν η φούσκα της Ευρώπης που έζησε και πλούτισε πάνω στην δική μας δυστυχία, στις κομμένες συντάξεις, τις αυτοκτονίες από τα μνημόνια, στις λιποθυμίες παιδιών από την πείνα στα σχολεία, στα μαγκάλια που έγιναν αιτία θανάτου για όσους ήθελαν το χειμώνα να ζεσταθούν, για τα κλειστά μικρομάγαζα, για τους εκβιασμούς της τρόικας, για μια ολόκληρη γενιά που έχασε τα καλύτερα της χρόνια γιατί πολύ απλά η Γερμανία ήθελε να είναι πάνω απ' όλα όπως λέει ο εθνικός της ύμνος...
0 Σχόλια