Ομάδα Αλήθειας: Η περίπτωση του Έβρου

 των Ιωάννα Αρχοντάκη, Έκτορα-Ξαβιέ Δελαστίκ, Δημήτρη Παπαευαγγέλου

Με αφορμή τις τελευταίες αποκαλύψεις του insidestory για την «Ομάδα Αλήθειας» και τα πρόσωπα πίσω από την προπαγάνδα υπέρ της Νέας Δημοκρατίας, θυμόμαστε το ρόλο που έπαιξαν οι λογαριασμοί που συνδέονται με την εν λόγω ομάδα στην κρίση του Έβρου το 2020. Μια περίπτωση στην οποία η διαδικτυακή προπαγάνδα και η «τοξικότητα» κατέληξαν σε δολοφονίες ανθρώπων. 

Όσοι ασχολούνται με την έρευνα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σίγουρα θυμούνται τη δήλωση του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος χαρακτήρισε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης «απειλή για τη Δημοκρατία», καθώς «έχουν βγάλει στο προσκήνιο μια τοξικότητα». 

Αλλά η τοξικότητα που επικαλείται ο Πρωθυπουργός σίγουρα δεν είναι αυτή που προέρχεται από τους εντεταλμένους του. Δεν εννοούμε απλά λογαριασμούς οι οποίοι έχουν άμεση σχέση εργασίας με το περιβάλλον της κυβέρνησης. Ούτε αναφερόμαστε μόνο σε λογαριασμούς που διατηρούν επίσημες ή εργασιακές σχέσεις με την εξουσία.

Ένα επιμελώς διαμορφωμένο δίκτυο μέσων και λογαριασμών επιτρέπει στην προπαγάνδα να ρέει απρόσκοπτα: οι επιμέρους κόμβοι – είτε πρόκειται για μέσα ενημέρωσης, διαδικτυακούς τόπους είτε για ατομικούς λογαριασμούς – λειτουργούν με τρόπο συντονισμένο, ακόμη και ελλείψει κεντρικού ή άμεσου συντονισμού, ενισχύοντας έτσι μια συγκεκριμένη αφήγηση.

Κατά συνέπεια, ακόμη και ένας φαινομενικά ασήμαντος λογαριασμός, αν αναπαράγει διαρκώς την κυρίαρχη γραμμή, συνιστά οργανικό στοιχείο αυτού του «δικτύου προπαγάνδας».

Ο τρόπος που είναι φτιαγμένο ένα δίκτυο προπαγάνδας μπορεί είτε να βοηθάει είτε να δυσκολεύει την εξάπλωση της, καθιστώντας το δηλαδή, περισσότερο ή λιγότερο επιρρεπές στη διάδοση μορφών χειραγώγησης και παραπληροφόρησης.

Μελετώντας την περίπτωση της κρίσης στα ελληνοτουρκικά σύνορα του Έβρου το 2020 και το πώς αυτή συζητήθηκε στο ελληνικό twitter (τώρα Χ), καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως η Ομάδα Αλήθειας, υιοθετεί μεν την κυβερνητική γραμμή, τη μεταδίδει ωστόσο με ιδιαίτερα ξενοφοβικό και ρατσιστικό λόγο, κλείνοντας από τη μια το μάτι στις ακροδεξιές ομάδες του εξωτερικού, ενώ παράλληλα εισάγει το λόγο, τις θεματικές και τα επιχειρήματα της λεγόμενης alt-right δεξιάς κατακλύζοντας τον εγχώριο δημόσιο διάλογο.  

Η περίπτωση του Έβρου

Η κρίση στον Έβρο ξεκίνησε στις 28 Φεβρουαρίου του 2020, όταν η Τουρκία ανακοίνωσε ότι δε θα εμποδίζει πλέον τους πρόσφυγες που επιδιώκουν να εισέλθουν στην ΕΕ. Οι τουρκικές αρχές ενθάρρυναν —σε ορισμένες περιπτώσεις οργανωμένα— χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες να κατευθυνθούν προς τα ελληνοτουρκικά σύνορα του Έβρου/Μαρίτσα. «Ανοίξαμε τις πύλες», είχε δηλώσει τότε ο Ερντογάν περιγράφοντας το μέτρο ως αντίδραση στους θανάτους 33 Τούρκων στρατιωτών κατά τη διάρκεια αεροπορικών επιδρομών στην συριακή επαρχία Ιντλίμπ.

Η ελληνική κυβέρνηση έστειλε ισχυρές αστυνομικές και στρατιωτικές δυνάμεις στην περιοχή. Ανακοίνωσε επίσης την προσωρινή αναστολή του συστήματος ασύλου και κάλεσε τους μετανάστες να μην επιχειρήσουν να περάσουν τα σύνορα.

Διαβάστε τη συνέχεια στο info-war.gr