Οικονομική και περιβαλλοντική θηλιά στο λαιμό των δήμων και των πολιτών βάζει η κυβέρνηση που δια του ΥΠΕΝ επιμένει στην κατασκευή και λειτουργία εργοστασίων για την καύση των σκουπιδιών και μάλιστα και των σύμμεικτων σκουπιδιών και όχι μόνο των λεγόμενων απορριμματογενών καυσίμων.
Το πρόσχημα είναι ότι η καύση είναι απαραίτητη για την επίτευξη της μείωσης των υπολειμμάτων που θα θάβονται, ώστε να πέσουν κάτω από το όριο του 10% μέχρι το 2030, καθώς η ανακύκλωση με ευθύνη της κυβέρνησης αλλά και πολλών δήμων έχει αποτύχει.
Πρόσχημα είναι, επίσης, και ο ισχυρισμός ότι η παραγωγή ενέργειας από τα σκουπίδια είναι μια «πράσινη λύση» για την αντιμετώπιση του ενεργειακού ζητήματος ενώ ο πραγματικός λόγος είναι ότι μέσω της συστηματικής διάλυσης του σχεδιασμού για την ανακύκλωση δίνονται δώρα εκατοντάδων εκατομμυρίων στις ιδιωτικές εταιρείες που έχουν μπει στο Ελντοράντο των σκουπιδιών.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι στην παρουσίαση της μελέτης, που έγινε στο ΥΠΕΝ, για τις περιοχές που προτείνεται να κατασκευαστούν εργοστάσια καύσης σκουπιδιών ήταν παρόντας εκπρόσωποι της ΔΕΗ και οι εταιρείες ΤΕΡΝΑ, Άκτωρ, Motor Oil, Metlen και Μεσόγειος.
Σε ποιες περιοχές θα γίνουν τα εργοστάσια καύσης
Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες που δημοσίευσε η «Καθημερινή», η μελέτη που παρουσιάστηκε στο ΥΠΕΝ για τη δημιουργία μονάδων καύσης τόσο απορριμματογενών καυσίμων όσο και σύμμεικτων απορριμμάτων, προκρίνει τις εξής περιοχές:
1] Τη Ροδόπη για την κάλυψη όλης της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης, με δυναμικότητα 62.000 τόνων.
2] Την Κοζάνη για την κάλυψη της Κεντρικής Μακεδονίας, Δυτικής Μακεδονίας, Ήπειρο, Θεσσαλία και Κέρκυρα, με δυναμικότητα 288.000 τόνους απορριμμάτων.
3] Την Πελοπόννησο (σε μία από τις περιφερειακές ενότητες Αρκαδίας, Ηλείας ή Αχαΐας), για την κάλυψη των περιφερειών Δυτικής Ελλάδας, Πελοποννήσου και Ιονίου πλην Κέρκυρας, με δυναμικότητα 154.000 τόνων.
4] Τη Βοιωτία για την κάλυψη τμημάτων της Στερεάς Ελλάδας και τη Δυτικής Αττικής, με δυναμικότητα 186.000 τόνων.
5] Την Αττική, για την κάλυψη της υπόλοιπης Αττικής, τα νησιά του Βορείου Αιγαίου και τμήμα των Κυκλάδων και των Δωδεκανήσων.
6] Το Ηράκλειο για την κάλυψη όλης της Κρήτη, της Σαντορίνη, της Καρπάθου και της Ρόδου, με δυναμικότητα 140.000 τόνων ετησίως.
Οικονομική και περιβαλλοντική θηλιά
Η εμμονή της κυβέρνησης στη δημιουργία εργοστασίων για την καύση των σκουπιδιών με πρόσχημα την ενεργειακή αξιοποίησή τους, συνεπάγεται ένα βαρύτατο οικονομικό φορτίο για το δημόσιο ταμείο, τους δήμους και τους πολίτες.
Σύμφωνα με το Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων που έχει εκπονήσει η κυβέρνηση από τα 3,7 δισ. ευρώ που αναμένεται να δαπανηθούν μέχρι το 2030 για τη διαχείριση των σκουπιδιών, η μερίδα του λέοντος θα δοθεί στη δημιουργία ανεπαρκών ΜΕΑ (Μονάδες Επεξεργασίας Αποβλήτων), μονάδων καύσης και ΧΥΤΥ, αντί για έργα πρόληψης, επαναχρησιμοποίησης και ανακύκλωσης.
Συγκεκριμένα θα δοθούν 2,948 δισεκατομμύρια ευρώ (79,57%) για καύση κλπ και 757 εκατομμύρια ευρώ (20,43%) για την προώθηση της ανακύκλωσης και της επαναχρησιμοποίησης.
Εν ολίγοις, κάπου 3 δισεκατομμύρια ευρώ θα πληρώσουμε από την τσέπη μας για να γίνουν, σύμφωνα με τη μελέτη που εκπόνησε ιδιωτική εταιρεία για λογαριασμό του ΥΠΕΝ, 6 μονάδες καύσης σκουπιδιών που θα παρουσιαστούν και ως μονάδες ενεργειακής αξιοποίησης των σκουπιδιών.
Για τους δήμους η επιλογή αυτή συνεπάγεται οικονομική θηλιά μέσω της δέσμευσής τους με συμβάσεις δεκαετιών με τις ιδιωτικές εταιρείες που θα έχουν τα εργοστάσια καύσης αλλά και δεσμεύσεις για την τροφοδότησή τους με συγκεκριμένες πολύ μεγάλες ποσότητες σκουπιδιών με μεγάλα πρόστιμα σε περίπτωση μη ικανοποίησης των συμβάσεων όσον αφορά στις ποσότητες που θα πηγαίνουν για καύση.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει κάνει σαφές πως οι επενδύσεις σε μονάδες καύσης δεν πρόκειται να λάβουν ευρωπαϊκή χρηματοδότηση, καθώς έρχονται σε αντίθεση με την αρχή της μη-πρόκλησης βλάβης, πράγμα που σημαίνει ότι, τουλάχιστον, τα 3 δισεκατομμύρια ευρώ θα βγουν από το δημόσιο ταμείο.
Η καύση είναι εξαιρετικά επικίνδυνη για τη δημόσια υγεία λόγω της εκπομπής διοξινών και άλλων τοξικών αέριων, της δημιουργίας υγρών και στερεών τοξικών αποβλήτων καθώς και της συμβολής της στο φαινόμενο του θερμοκηπίου.
Σύμφωνα με το WWF Ελλάς, η καύση συντελεί στην παραγωγή μεγάλων ποσοτήτων αερίων θερμοκηπίου (η καύση ενός τόνου αποβλήτων οδηγεί στην έκλυση περίπου 1-1,2 τόνων CO2), ενώ προκαλεί την έκλυση τοξικών αέριων ρύπων (πχ. διοξίνες, πτητικά βαρέα μέταλλα), με ό,τι αυτό σημαίνει για τη δημόσια υγεία και την υγεία του περιβάλλοντος.
0 Σχόλια