Κικίλιας: Επικίνδυνος περίγελος

 

Ο γίγας της γεωπολιτικής σκέψης, Βασίλης Κικίλιας, έφαγε κόκκινη κάρτα ακόμα και από το υπουργείο Εξωτερικών, εξαιτίας των – ηπίως χαρακτηριζομένων – ατυχών, αν όχι ανόητων, δηλώσεών του περί συμφωνίας παρασκηνίου Ελλάδας – Τουρκίας, για να μπαινοβγαίνουν οι Τούρκοι ψαράδες στο Αιγαίο και το Ιόνιο, ακόμα και εντός ελληνικών χωρικών υδάτων, για να υπεραλιεύουν.

Κατά την ενημέρωση των εκπροσώπων των ΜΜΕ, ερωτηθείσα η εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών, Λιάνα Ζωχιού, εάν πράγματι, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, όπως έχει ισχυρίστηκε ο Β. Κικίλιας, η Αθήνα έκλεισε παρασκηνιακή συμφωνία με την Αγκυρα για να αλωνίζουν τις ελληνικές θάλασσες οι Τούρκοι ψαράδες, με αντάλλαγμα την απελευθέρωση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών που είχαν «συλληφθεί» (παραδοθεί) το 2018 στον Εβρο από τον τουρκικό στρατό, όπως και έγινε αργότερα, διέψευσε κατηγορηματικά τον υπουργό Ναυτιλίας.

«Δεν υφίσταται συμφωνία, τυπικά ή άτυπα με την Τουρκία», είπε η Λ. Ζωχιού. «Η Ελλάδα ασκεί πλήρως την κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματά της», συμπλήρωσε, υπογραμμίζοντας πως το γεγονός ότι μεγάλος στόλος τουρκικών αλιευτικών εδώ και μήνες μπαινοβγαίνει στο Αιγαίο και το Ιόνιο αποτελεί «ξεκάθαρη απειλή κυριαρχίας της Ελλάδας».

Το ότι ο Β. Κικίλιας έκανε βαρύτατη γκάφα, ήταν ηλίου φαεινότερον εξ’ αρχής. Τώρα, τον αδειάζει πανηγυρικώς και το υπουργείο Εξωτερικών. Κανονικά, μια τέτοια χοντροκομμένη γκάφα, σε μια σοβαρή κυβέρνηση, θα ισοδυναμούσε με το «ξήλωμα» του υπουργού ή τον εξαναγκασμό του σε παραίτηση. Σε … σοβαρές κυβερνήσεις και χώρες αυτά!

Κικίλια … μυθεύματα

Ο υπουργός Ναυτιλίας, επιστρέφοντας από τις διακοπές του Αυγούστου, και αφού τα τουρκικά αλιευτικά αλώνιζαν ακόμα και τα ελληνικά χωρικά ύδατα επί σειρά μηνών, αίφνης εζήλωσεν δόξα γίγαντα της διπλωματίας, αλλά με τις δηλώσεις του, υπέπιπτε στη μία γκάφα κατόπιν της άλλης, προς τέρψιν βέβαια της απέναντι πλευράς.

Προκειμένου να δικαιολογήσει την απραξία του ως αρμοδίου υπουργού, έφτασε στο σημείο να πει ότι επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να απελευθερωθούν οι δύο Ελληνες στρατιωτικοί, εδόθη το αντάλλαγμα κάτω από το τραπέζι να μην παρεμποδίζονται οι κινήσεις των Τούρκων ψαράδων. Κοντολογίς, υποστήριξε ότι η Αθήνα, κάθε φορά που στριμώχνεται, όπως κατά τους αβάσιμους – αν όχι ψευδείς – ισχυρισμούς του, με τη «σύλληψη» των δύο στρατιωτικών, υποχωρεί στις ορέξεις της Τουρκίας. Γι’ αυτό, δηλαδή, τώρα ο ίδιος δεν μπορούσε να κάνει τίποτα και άφηνε τα τουρκικά αλιευτικά να σουλατσάρουν. Δηλαδή, λέγοντας πρωτοφανείς ανακρίβειες, μόνο και μόνο για να ρίξει λάσπη στον ανεμιστήρα κατά πολιτικών αντιπάλων, νομιμοποίησε τις τουρκικές αυθαιρεσίες στις ελληνικές θάλασσες. Ως εκ τούτου και η καραμπινάτη διάψευσή του από το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών.

Αλλά σε μια κυβέρνηση που κάθε μέλος της βγαίνει και ομιλεί επί παντός επιστητού, αν και άσχετος, και μάλιστα για κρίσιμα εθνικά θέματα, μόνο και μόνο για πρόσκαιρα μικροπολιτικά οφέλη, είναι αναμενόμενο να μην την παίρνουν σοβαρά υπόψιν τους στο εξωτερικό.

Επεισόδιο στο Θρακικό

Τα αποτελέσματα της απραξίας Κικίλια, εξάλλου, είναι οφθαλμοφανή. Ενδεικτικό είναι επεισόδιο που προκλήθηκε σε θαλάσσια περιοχή ανάμεσα στη Θάσο και τη Σαμοθράκη, στο Θρακικό Πέλαγος, το βράδυ της Τρίτης, ανάμεσα σε Τούρκους και σε Ελληνες αλιείς, όταν, όπως καταγγέλλουν Έλληνες ψαράδες, τα τουρκικά αλιευτικά μπαινοβγαίνουν στα ελληνικά χωρικά ύδατα για να ψαρέψουν.

Οι Ελληνες ψαράδες διαμαρτυρήθηκαν στους Τούρκους, επειδή αυτοί είχαν πλησιάσει πολύ κοντά στις ελληνικές ακτές και τους ζητήσουν να απομακρυνθούν. Μετά από λίγο τα ελληνικά αλιευτικά, ως επί το πλείστον από την Καβάλα, αλλά και από τη Θεσσαλονίκη και τη Χαλκιδική, υποχώρησαν και επέστρεψαν στο λιμάνι της Κεραμωτής στην Καβάλα. «Ένας μεγάλος αριθμός τουρκικών σκαφών βγήκε πάλι για ψάρεμα και είκοσι δικά μας σκάφη πήγαν να διαμαρτυρηθούν. Εκεί οι ψαράδες μας δέχτηκαν ύβρεις, απειλές, ακόμη και πυροβολισμούς στον αέρα» κατήγγειλε στον ιστότοπο, voria.gr, ο πρόεδρος των Γρι-Γρι Καβάλας και αντιπρόεδρος της Ένωσης Γρι-Γρι Ελλάδας, Γιάννης Μανιός. Οπως καταγγέλλουν οι Έλληνες ψαράδες, αν και ενημέρωσαν τις ελληνικές Αρχές, δεν υπήρξε κάποια ανταπόκριση.

«Αγκάθι» το καλώδιο ηλεκτρικής σύνδεσης Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ

Στο μεταξύ, παρ’ ότι σχεδιάζεται συνάντηση Μητσοτάκη – Ερντογάν, στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, στη Νέα Υόρκη (22-30 Σεπτεμβρίου), όλα τα μέτωπα των ελληνοτουρκικών είναι ανοικτά, παρά την πολιτική των«ήρεμων υδάτων» από την κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Ενα θέμα, το οποίο πλέον έχει μετατραπεί σε σοβαρό «αγκάθι» στα ελληνοτουρκικά, είναι πλέον το (ευρωπαϊκής χρηματοδότησης) έργο ηλεκτρικής σύνδεσης Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ. Ως γνωστόν, πέρυσι τον Ιούλιο, παρουσία τουρκικών πολεμικών πλοίων, κάτω από την Κάσο, η Τουρκία έχει μπλοκάρει το έργο. Να σημειωθεί πως παρουσία ελληνικών πολεμικών πλοίων κοντά στο ιταλικό ερευνητικό σκάφος δεν υπήρχε. Το επεισόδιο «διευθετήθηκε» με ελληνική υποχώρηση κατόπιν «συνεννοήσεων» της Αθήνας με την Αγκυρα.

Εύλογα και μεγάλα ερωτηματικά προκαλεί ο ρόλος που κλήθηκε να παίξει ο Ιταλός καπετάνιος του ερευνητικού σκάφους, στον οποίον, όπως σημείωνε πέρυσι το Neostrategy.gr, ως όλα δείχνουν, ανατέθηκε η … βρώμικη δουλειά να πάρει το «πράσινο φως» από τα τουρκικά πολεμικά, ούτως ώστε να συνεχίσει τις επιτόπιες έρευνες.

Εδώ και καιρό, όμως, έχουν παρουσιαστεί περιπλοκές και εκ μέρους της Κύπρου, η οποία, βλέποντας προφανώς ότι έργο (GSI – Great Seas Interconnector) καρκινοβατεί, δεν δείχνει διάθεση να συμμετάσχει. Τώρα, ο Κύπριος υπουργός Οικονομικών, Μάκης Κεραυνός, ανοικτά, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα, «Καθημερινή της Κύπρου», είπε ότι «αυτό το έργο δεν είναι βιώσιμο, με τους συγκεκριμένους όρους». Σε ερώτηση γιατί υποστηρίζει τώρα ότι δεν είναι βιώσιμο, απάντησε ότι «η συζήτηση γίνεται γιατί το έργο είναι πολύπλοκο με οικονομική, τεχνική και γεωπολιτική πτυχή. Θα ήθελα επίσης να σημειώσω και κάτι άλλο. Έχει από το 2010 που συζητείται αυτό το έργο και χαρακτηρίζεται ευρωπαϊκό, καθώς η Κομισιόν αποφάσισε να το χρηματοδοτήσει με 650 εκατομμύρια. Το ερώτημα που θέτω είναι γιατί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, που διαθέτει κονδύλια υπό αυστηρούς όρους και συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα, μετά από τόσα χρόνια δεν διερωτάται γιατί δεν έγινε αυτό το έργο;»

Το πιθανότερο είναι ότι ο Κύπριος υπουργός επικαλείται προσχηματικά τα τεχνικά και οικονομικά δεδομένα του έργου, ενώ το «αγκάθι» είναι η τουρκική προκλητικότητα. Πρόσφατα, πάντως, ο υπουργός Εξωτερικών, Γιώργος Γεραπετρίτης, ισχυρίστηκε ότι το έργο θα γίνει, χωρίς να διευκρινίσει το πότε.

Στο Λιβυκό «μέτωπο»

Την ίδια στιγμή ανοικτό παραμένει και το Λιβυκό «μέτωπο», όπου η διχασμένη χώρα στα «καπετανάτα» της Δυτικής και Ανατολικής Λιβύης, σε μια από τις σπανιότατες περιπτώσεις ομονόησαν οι δύο αντίπαλες πλευρές, διαμαρτυρόμενες κατά της Ελλάδας για την απόφασή της να παραχωρήσει θαλάσσια «οικόπεδα» νοτίως της Κρήτης για έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων.

Ετσι, άνοιξε το – ούτως ή άλλως υπαρκτό εδώ και πολλά χρόνια – θέμα διευθέτησης της ΑΟΖ – Υφαλοκρηπίδας Ελλάδας – Λιβύης. Το πρόβλημα είναι ότι η – δήθεν – «κυβέρνηση» της Τρίπολης (Δυτική Λιβύη), η οποία είναι μάλιστα η διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση, αν και συνεχίζει να κρατάει την εξουσία χωρίς να έχουν γίνει εκλογές στην – διχοτομημένη – χώρα, έχει υπογράψει στο τέλος του 2019 με την Τουρκία συμφωνία οριοθέτησης της ΑΟΖ Τουρκίας – Λιβύης. Η οποία, ναι μεν είναι πέραν πάσης γεωγραφικής και νομικής πραγματικότητας, αλλά η Αγκυρα προσπαθεί να την επιβάλλει με το έτσι θέλω. Και σε αυτό το παιχνίδι σύρονται πίσω της Δυτική και Ανατολική Λιβύη. Τα ανταλλάγματα, εξάλλου, που προσφέρει η Αγκυρα και στις δύο πλευρές λέγεται ότι είναι … πλουσιοπάροχα.

Σύμφωνα με την εκπρόσωπο του υπουργείου Εξωτερικών, Λ. Ζωχιού, ήδη «ορίστηκαν επιτροπές» εκ μέρους της Ελλάδας και της Λιβύης (Τρίπολη), προκειμένου να ξεκινήσουν «διερευνητικές, τεχνικές συνομιλίες» επί του θέματος της διευθέτησης της ελληνο-λιβυκής ΑΟΖ – Υφαλοκρηπίδας. «Επικεφαλής της ελληνικής ομάδας είναι η υφυπουργός, Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου. Μένει να οριστεί η ημερομηνία έναρξης».

Αντίστοιχες επαφές θα γίνουν και με τους εκπροσώπους της Ανατολικής Λιβύης, όπου, αν και η «κυβέρνηση» που ελέγχει ο Χάφταρ δεν έχει καμία διοεθνή αναγνώριση, εκεί έχει την έδρα του το ονομαζόμενο λιβυκό Κοινοβούλιο. Μένει να φανεί πως θα λυθεί αυτή η … σπαζοκεφαλιά με την Αθήνα να συνομιλεί παράλληλα με την αναγνωρισμένη «κυβέρνηση» και την μη αναγνωρισμένη περιοχή. Κι’ όλα αυτά, ενώ εκκρεμεί η εξέταση του τουρκολιβυκού μνημονίου από το λιβυκό Κοινοβούλιο, ενώ παραμένει άγνωστο εάν θα το επικυρώσει ή όχι

neostrategy.gr