Οι Αγνώμονες (Vol. 1) - Γράφει ο Λάμπρος Παπαδής

 

Όσα ξεκίνησαν ως πολιτική συνεννόηση ανάμεσα στη Λούκα Κατσέλη και τον Αλέξη Τσίπρα έχουν πια τελειώσει. Το ρήγμα δεν είναι απλώς τακτικό ή προσωρινό· είναι οριστικό. Οι γέφυρες που κάποτε χτίστηκαν με προοπτική κοινής πορείας στον προοδευτικό χώρο έχουν πλέον κοπεί, αφήνοντας πίσω τους μια σχέση που πέρασε από συνεργασία, σε αποστασιοποίηση και τελικά σε πλήρη ρήξη.

Η Κατσέλη, που κάποτε εμφανιζόταν ως πρόσωπο-κλειδί στη συζήτηση για τη συγκρότηση ενός ευρύτερου προοδευτικού μετώπου, φαίνεται σήμερα να έχει επιλέξει έναν δρόμο παράλληλο – αν όχι ανταγωνιστικό – προς αυτόν του Αλέξη Τσίπρα. Οι επαφές της με στελέχη της λεγόμενης Νέας Αριστεράς, τα δείπνα που διοργανώνει και τα σχήματα που προσπαθεί να διαμορφώσει στο παρασκήνιο, έχουν προκαλέσει έντονη ενόχληση στο περιβάλλον του πρώην πρωθυπουργού. Για πολλούς, δεν πρόκειται πια για απλή πολιτική διαφοροποίηση, αλλά για μια καθαρή προσπάθεια επιρροής και καθοδήγησης των επόμενων κινήσεων του προοδευτικού χώρου – μακριά από το κέντρο βάρους που προσπαθεί να οικοδομήσει ο Τσίπρας.

Η εικόνα είναι χαρακτηριστική: τη στιγμή που ο Τσίπρας επιχειρεί να χαράξει μια νέα πορεία με ευρύτερες κοινωνικές αναφορές και στόχο τη δημιουργία ενός ανοιχτού, συμμετοχικού φορέα, η Κατσέλη δείχνει να κινείται με λογικές «παλιού πολιτικού συστήματος», όπου τα δείπνα, οι συνεννοήσεις και οι υπόγειες ισορροπίες παίζουν καθοριστικό ρόλο. Αυτή η νοοτροπία, όμως, βρίσκεται πλέον σε σύγκρουση με τη φιλοσοφία του πρώην πρωθυπουργού, που επιδιώκει να απευθυνθεί σε μια νέα γενιά πολιτών και στελεχών, απαλλαγμένων από τις φθαρμένες πρακτικές του παρελθόντος.

Το ρήγμα, επομένως, δεν είναι μόνο προσωπικό· είναι βαθιά πολιτικό. Ο Τσίπρας εκφράζει μια νέα προοδευτική κατεύθυνση, με σαφή στόχο την επανένωση των κοινωνικών δυνάμεων της Αριστεράς και του Κέντρου σε μια ενιαία, σύγχρονη πολιτική πλατφόρμα. Αντίθετα, η Κατσέλη δείχνει να επιμένει σε ένα μοντέλο παρασκηνιακών συνεννοήσεων, με πρόσωπα που ανακυκλώνονται γύρω από τα ίδια δίκτυα επιρροής, τα οποία εδώ και χρόνια έχουν χάσει κάθε επαφή με την κοινωνική βάση.

Σύμφωνα με ανθρώπους που γνωρίζουν τις διεργασίες, η αποστασιοποίηση είναι πλέον πλήρης. Οι δύο πλευρές δεν επικοινωνούν, δεν συντονίζονται και δεν διατηρούν καν δίαυλο συζήτησης. «Οι δρόμοι τους έχουν χωρίσει οριστικά», λένε χαρακτηριστικά στελέχη που παρακολουθούν από κοντά τις εξελίξεις.

Για το περιβάλλον του Τσίπρα, η εξέλιξη αυτή δεν θεωρείται αρνητική· αντιθέτως, εκλαμβάνεται ως απελευθέρωση από έναν κύκλο προσώπων που λειτουργούσαν ανασταλτικά. Ο πρώην πρωθυπουργός προχωρά με σαφές σχέδιο: να συγκροτήσει μια νέα πολιτική δύναμη, απαλλαγμένη από βαρίδια και εσωτερικές ισορροπίες, που θα εκφράσει τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία των προοδευτικών πολιτών.

Στον αντίποδα, η Λούκα Κατσέλη δείχνει εγκλωβισμένη σε έναν ρόλο διαμεσολαβητή ανάμεσα σε παλιούς μηχανισμούς και νέα πρόσωπα που αναζητούν πολιτική ταυτότητα. Έναν ρόλο που, στο νέο σκηνικό που διαμορφώνεται, μοιάζει πια ξεπερασμένος.

Η εποχή των ισορροπιών και των «πολιτικών δείπνων» έχει τελειώσει. Ο Αλέξης Τσίπρας βαδίζει σε νέα πορεία, με καθαρό μέτωπο και χωρίς επιστροφές.

Γιατί καμιά πολιτική γέφυρα δεν σώζεται, όταν η μία όχθη αρνείται να προχωρήσει.