Η πρωτοφανής ρευστότητα που επικρατεί στο πολιτικό σκηνικό δηµιουργεί «χώρο» για νέα πολιτικά σχήµατα και πρωτίστως στον χώρο της κατακερµατισµένης Κεντροαριστεράς – Αριστεράς που παρά τη φθορά της ΝΔ δεν έχει κατορθώσει να πείσει ότι αποτελεί την εναλλακτική λύση για τη διακυβέρνηση της χώρας, επισημαίνει σε πρωτοσέλιδο δημοσίευμα η εφημερίδα Κυριακάτικη Kontra.
«Θα φάω ξύλο». Είναι η φράση του Αλέξη Τσίπρα που σηµάδεψε την εβδοµάδα που πέρασε τη συζήτηση για το βιβλίο που σιγά-σιγά, έξυπνα και επαγγελµατικά, όπως είπαν επικοινωνιολόγοι, µπαίνει στον καθηµερινό πολιτικό διάλογο.
Με τη φράση ουσιαστικά προέβλεψε τις αντιδράσεις κυρίως πρώην συντρόφων του, συνοδοιπόρων για χρόνια και υπουργών των κυβερνήσεών του. Και τι σηµαίνει άραγε; Σηµαίνει πως για αρκετούς από αυτούς θα υπάρχουν στο βιβλίο κρίσεις και επικρίσεις που δεν θα αρέσουν. Λογικό από τη στιγµή που ο Αλέξης Τσίπρας είπε χωρίς ενδοιασµούς «Ωρα να ακουστεί και η δική µου φωνή». Και όπως εξήγησε υπάρχει κριτική, αυτοκριτική.
Αν δε, κρίνουµε από την αντίδραση του Παύλου Πολάκη ο οποίος µε την… πολεµική ιαχή «ουαί» τα είπε όλα όσα θα αναµένει κανείς από αυτόν όταν κυκλοφορήσει η «Ιθάκη» του Αλέξη Τσίπρα. Και οι υπόλοιποι συνοδοιπόροι αναµένεται να αντιδράσουν και η αντίδραση εξαρτάται όχι µόνο που τον αιχµηρό χαρακτήρα της αφήγησης και της κριτικής του Αλέξη Τσίπρα, αλλά και από τον χαρακτήρα και το ταµπεραµέντο του κρινόµενου προσώπου.
Εµπειρία
Πολλά έχει πει ο συγγραφέας για την εσωτερική και πολιτική ανάγκη να γράψει το βιβλίο και αρκετά ειπώθηκαν για τις αναφορές στο παρελθόν.
«Συµπυκνώνοντας την εµπειρία του παρελθόντος, επιχειρώ µέσα από τις σελίδες του να απαντήσω σε κρίσιµα ερωτήµατα του σήµερα.
Πού βαδίζει η χώρα; Ποιες σηµαντικές ευκαιρίες έχασε;
Πώς µπορεί να επιβιώσει η ελπίδα, όταν η κοινωνία πολιορκείται από ένα καθεστώς αδικίας, διαφθοράς, κατεδάφισης του κράτους δικαίου, συγκάλυψης, ψεύδους και εξαπάτησης;
Τι να κάνουµε ως κοινωνία και ως χώρα για να ξεφύγουµε από την κατάσταση πολιορκίας και να ανοίξουµε ένα δρόµο δικαιοσύνης και προόδου;
Συνεπώς το βιβλίο είναι η δική µου κατάθεση για το χτες, αλλά ταυτόχρονα το διαπερνούν, εντελώς συνειδητά, ο προβληµατισµός, οι σκέψεις, οι προτάσεις µου, το όραµά µου, επιτρέψτε µου να πω, για το σήµερα και το αύριο».
Το καυτό ερώτηµα
Η ιστορία έχει την αξία της και είναι οδηγός για να βαδίσουµε στο µέλλον. Οπότε το πλέον ουσιώδες και «καυτό» ερώτηµα είναι ποιο είναι το όραµα του Αλέξη Τσίπρα για το µέλλον. Εχει αξία να επισηµάνουµε εξαρχής πως ο πρώην πρωθυπουργός δεν παραµένει αγκυλωµένος σε κάποια ιδεολογική σηµαδούρα. Το λέει ο ίδιος όταν χωρίς ενδοιασµούς τονίζει ότι: «Σε κάθε περίπτωση, λίγη σηµασία έχει πόσο αριστερά στην κλίµακα θα τοποθετήσουµε τον εαυτό µας. Αυτό που µετράει είναι να είµαστε αποτελεσµατικοί, για το λαό και τη χώρα µας».
Και για όποιον δεν κατάλαβε παραθέτει τη φράση «Άσπρος γάτος – Μαύρος γάτος, σηµασία έχει να πιάνει ποντίκια», έλεγε ο Κινέζος ηγέτης Ντενγκ Σιαοπίνγκ. Εγώ θα το πω αλλιώς: «Αριστερές πολιτικές είναι αυτές που αλλάζουν µια χώρα στην κατεύθυνση της κοινωνικής δικαιοσύνης και της ευηµερίας των πολλών».
Με την τελευταία φράση προσδιόρισε και όρισε τις αριστερές πολιτικές, ανοίγοντας τη βεντάλια για να χωρέσουν ακόµα και κεντρώοι, δυσαρεστώντας ταυτόχρονα παλιούς συντρόφους, που έχουν µία πολύ πιο στενή προσέγγιση της Αριστεράς και θεωρούν την ιδεολογική καθαρότητα ως τη µεγάλη αρετή.
Προτεραιότητες
Το όραµα του Αλέξη Τσίπρα προσδιορίζεται επίσης από:
– Απαίτηση για µια νέα εθνική πυξίδα, βασισµένη σε µια ενεργητική και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, µακριά τόσο από τον εθνικισµό και την φοβικότητα, όσο και από την επικίνδυνη λογική του δεδοµένου και πειθήνιου συµµάχου.
Η συνέχεια του αποκαλυπτικού ρεπορτάζ στην Κυριακάτικη Kontra.

0 Σχόλια