Αιγαίο: Προετοιμασία της κοινής γνώμης για ελληνοτουρκική συμφωνία σε «ήρεμα νερά»

 

Η σχετική φιλολογία περί απαραίτητων ελληνικών παραχωρήσεων ουδέποτε αναφέρεται στο ποιες θα είναι οι αντίστοιχες της τουρκικής πλευράς

Η κυβέρνηση της Σημιτικής Νέας Δημοκρατίας και του Μητσοτακικού ΠΑΣΟΚ μπορεί να βρίσκεται σε δημοσκοπική κατάρρευση υπό το βάρος των Τεμπών, του ΟΠΕΚΕΠΕ και της παράδοσης του προβλήματος της ακρίβειας στην καλή θέληση των καρτέλ, όμως οι σχεδιασμοί για μια ελληνοτουρκική συμφωνία στο Αιγαίο φαίνεται ότι δεν εγκαταλείπονται.

Θα υπέθετε κάποιος ότι δεν είναι καιρός να σηκώσει η κυβερνώσα παράταξη άλλο ένα ζήτημα, που αναμφίβολα θα της δημιουργήσει τεράστιο πολιτικό κόστος, όμως η ελπίδα του Χακάν Φιντάν να προλάβει να υπογράψει μία συμφωνία όσο ακόμα είναι ο Μητσοτάκης πρωθυπουργός φαίνεται πως βρίσκει ανταπόκριση στις προσδοκίες του Μεγάρου Μαξίμου.

Έτσι, είδαμε προσφάτως τα γνωστά τρολ της κυβέρνησης να διακινούν στο διαδίκτυο την πιθανότητα ελληνοτουρκικής συμφωνίας, που θα αναγνώριζε ελληνικά χωρικά ύδατα στα 9 ναυτικά μίλια. Η πιθανότητα παραχώρησης 3 ναυτικών μιλίων, από τα 12 που μας αναγνωρίζει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας (Σύμβαση του Montego Bay – 1982), έκανε τον γύρο της με πανηγυρισμούς από τους διαδικτυακούς πραματευτάδες ως εξέλιξη εφάμιλλη της Συνθήκης των Σεβρών. Κι αν σε μία διαπραγμάτευση η λογική λέει ότι οι συμφωνίες προϋποθέτουν αμφότερες υποχωρήσεις, ουδείς μάς εξήγησε τι αναμένεται να παραχωρήσει η Τουρκία από τα κεκτημένα δικαιώματά της.

Ο Σημίτης, ο Ροζάκης και η «χαμένη ευκαιρία»

Στο ίδιο μήκος κύματος, την προηγούμενη εβδομάδα διαβάσαμε στην “Καθημερινή” μια συνέντευξη του καθηγητή και υφυπουργού Εξωτερικών των κυβερνήσεων Σημίτη, Χρήστου Ροζάκη, ο οποίος μίλησε για την “χαμένη ευκαιρία” μιας ελληνοτουρκικής συμφωνίας για το Αιγαίο το 2003, όταν ο πρωθυπουργός των Ιμίων βρέθηκε πολύ κοντά στο να την υπογράψει αλλά φοβήθηκε την κοινοβουλευτική του ομάδα. Η εφημερίδα, στην εισαγωγή, προαναγγέλλει μια σειρά ανάλογων συνεντεύξεων “με στόχο να φωτιστεί η ουσία των θεμάτων που εξακολουθούν να «στοιχειώνουν» την εξωτερική μας πολιτική”.

Ο κ. Ροζάκης, χωρίς να μπαίνει στις λεπτομέρειες, στις οποίες σύμφωνα με τη γνωστή αγγλική παροιμία συνηθίζει να κρύβεται “ο διάβολος”, κάνει λόγο για μία συμφωνία η οποία “επιτέλους” θα έκλεινε τα ζητήματα των διαφορών μας με τη γείτονα με τρόπο αμοιβαία αποδεκτό. Το βασικό πλαίσιο της ελληνοτουρκικής συμφωνίας είχε φτάσει “σε ένα σημείο που η Τουρκία είχε αποδεχθεί τα 12 ν.μ. για όλες τις ηπειρωτικές ακτές της Ελλάδας, την Εύβοια και όλα τα νησιά που βρίσκονται δυτικά του 25ου μεσημβρινού, όπως οι Σποράδες. (Δώδεκα μίλια θα είχαν, φυσικά, και οι ηπειρωτικές ακτές της Τουρκίας). Των υπολοίπων νησιών η αιγιαλίτιδα θα διατηρούνταν στα 6 ν.μ.”

Γιάννης Παναγιωτακόπουλος  newsbreak.gr/