Το λάθος μιας τηλεόρασης που αρέσκεται στην υπερβολή και προβάλλει τη χυδαιότητα

 

Κωνσταντίνος Τζούμας, Νίκος Ζερβός, Παναγιώτης Ψωμιάδης είναι μερικά από τα πρόσωπα στα οποία δόθηκε τηλεοπτικό βήμα την τελευταία εβδομάδα για να εκφράσουν τις απόψεις τους. Απόψεις βαθιά σεξιστικές που ξετρυπώνουν από το σκονισμένο μπαούλο της πατριαρχίας. Απόψεις μισογυνίστικες που θέτουν στον στόχο τη γυναίκα και της πετούν βελάκια αβέρτα. Απόψεις που θα έπρεπε να μην είναι στο κέντρο της είδησης. Στο κέντρο της είδησης να αρχίσει να είναι πώς θα σβηστούν τα κακώς κείμενα της κοινωνίας.

της Γεωργίας Κριεμπάρδη

Κάποια στιγμή είχα γράψει για το δίλημμα του δημοσιογράφου: να αναπαράγω χυδαίες τοποθετήσεις ή τους δίνω αξία; Οι σκέψεις αυτές ήταν με αφορμή δηλώσεις της γαλάζιας -ή ακρογαλάζιας, θα έλεγε κάποιος- Αφροδίτης Λατινοπούλου. «Ακόμα μια περσόνα που αρέσκεται να προκαλεί για την προβολή» θα πει κάποιος δημοσιογράφος για να του απαντήσει ο διπλανός του πως «πρέπει να προβάλλουμε ακόμα και τις χυδαίες απόψεις προσώπων που έχουν επιρροή λόγω θέσης, ακριβώς για να καταδείξουμε τη χυδαιότητα». Αυτή η σκέψη όμως αφορά πρόσωπα που έχουν επιρροή στο κοινό λόγω θέσης. Αν δεν έχεις επιρροή, θα έπρεπε κάπου να μπαίνει ένα όριο στην προβολή των χυδαίων απόψεων.

Κωνσταντίνος Τζούμας, Νίκος Ζερβός, Παναγιώτης Ψωμιάδης είναι μερικά από τα πρόσωπα στα οποία δόθηκε τηλεοπτικό βήμα την τελευταία εβδομάδα για να εκφράσουν τις απόψεις τους. Απόψεις βαθιά σεξιστικές που ξετρυπώνουν από το σκονισμένο μπαούλο της πατριαρχίας. Απόψεις μισογυνίστικες που θέτουν στον στόχο τη γυναίκα και της πετούν βελάκια αβέρτα.

Mια αδιανόητη δήλωση που προκαλεί αποτροπιασμό έκανε ο ηθοποιός και χρόνια ραδιοφωνικός παραγωγός Κωνσταντίνος Τζούμας κληθείς να σχολιάσει τις δηλώσεις του Μητροπολίτη Κοζάνης για τη «φλυαρία των γυναικών», σχολιάζοντας πως «οι γυναικοκτονίες στην Ελλάδα οφείλονται στη φλυαρία των γυναικών».  Ο σκηνοθέτης Νίκος Ζερβός στην προσπάθειά του να αποδείξει ότι ο στενός συνεργάτης του Κωνσταντίνος Τζούμας έκανε μαύρο χιούμορ με τις κατάπτυστες δηλώσεις του για τις γυναικοκτονίες, θέλησε να συνταχθεί με τις απόψεις του, λέγοντας πως κι εκείνος μπορεί να έχει σκεφτεί να «καρυδώσει» μια γυναίκα, όταν τον «πρήζει με την πολυλογία της». Τέλος, καλεσμένος στον Ant1 και «το Πρωινό» βρέθηκε ο Παναγιώτης Ψωμιάδης κι αφού ρωτήθηκε για το ελληνικό #metoo, αναρωτήθηκε «τι δουλειά είχε στο δωμάτιο του παράγοντα του ΣΕΓΑΣ κάποια αθλήτρια 11 το βράδυ».

Δε θα σταθούμε στην πορεία των εν λόγω ανθρώπων στο επαγγελματικό κομμάτι. Η θέση τους δεν τους καθιστά «άτομα επιρροής», συν ότι η μπογιά τους -επαγγελματικά- έχει περάσει. Και αναρωτιέμαι, για ποιον λόγο πρέπει να τους δίνεται τηλεοπτικό βήμα;

Είναι γνωστό πως η τηλεόραση και τα ΜΜΕ εν γένει αρέσκονται στην υπερβολή, στους έντονους τίτλους και τις «βαριές» κουβέντες. Όμως ο ρόλος των Μέσων είναι άλλος και θα έπρεπε να είναι άλλος.

Ο ρόλος των Μέσων είναι να ενημερώνουν. Όσοι σπουδάσαμε δημοσιογραφία, ξέρουμε καλά πως δεν υπάρχει αντικειμενική δημοσιογραφία, αλλά καλή και κακή, ηθική και ανήθικη, έγκυρη ή στρατευμένη, αξιόπιστη ή αναληθής. Η δημοσιογραφία, επίσης, προσαρμόζεται στην κοινωνία που αλλάζει.

Το 2021 μας αποχαιρέτησε με ρεκόρ γυναικοκτονιών και περιστατικών έμφυλης βίας. Όχι δε φταίει η καραντίνα, η ζήλια, ο καυγάς… Φταίει η πατριαρχία και η λογική της ματσίλας. Είναι σημαντικό αυτό να καταστεί σαφές και τα ΜΜΕ να δίνουν βήμα σε απόψεις που θα σβήσουν αυτό το σκοτάδι. Απόψεις που θα εξηγούν γιατί είναι σημαντικό να θεσπιστεί νομικά ο όρος «γυναικοκτονία», γιατί είναι σημαντικό να μεγαλώνουν γονείς τα παιδιά σεβόμενα τον άνθρωπο, όποιου φύλου. Δεν ωφελεί κάπου η προβολή και η παραχώρηση χρόνου σε απόψεις που προσβάλλουν τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Σε μια κοινωνία που φουσκώνει από οργή για όσα βιώνουμε το 2022, είδηση δεν είναι οι σκοταδιστικές απόψεις του παρελθόντος. Είδηση είναι το παντοτινό σβήσιμό τους.