Μια ημέρα σαν σήμερα στις εκλογές της 6ης Μαΐου του 2012, σημειώθηκε μια από τις μεγαλύτερες εκλογικές ανατροπές και πρώτες νίκες της ελληνικής Αριστεράς, μια πύρρειος νίκη που ήρθε αφού η χώρα και ο ελληνικός λαός αλυσοδέθηκαν στο χρέος και στη δυστυχία, με ευθύνες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ...
Ο ΣΥΡΙΖΑ με επικεφαλής τον Αλέξη Τσίπρα πετυχαίνει στην διαδικασία των διπλών εκλογών του Μαίου του 2012 να καταγράψει ποσοστό 16.7% και να αποτελέσει πλέον αξιωματική αντιπολίτευση, απέναντι σε μια ΝΔ που κατέρρεε και σε ένα ΠΑΣΟΚ απαξιωμένο αλλά και με μια ακροδεξιά δυστυχώς να επελαύνει
Το ποσοστό ανατροπής του ΣΥΡΙΖΑ το 2012 από την μια άλλαξε τον πολιτικό χάρτη της χώρας και πέτυχε την οριστική πολιτική ισοπέδωση του δικομματισμού μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, που ηγεμόνευαν πολιτικά για δεκαετίες και μας οδήγησαν στην χρεοκοπία και στην δυστυχία οικονομικά και κοινωνικά...
Ο Αλέξης Τσίπρας και η χαρισματική του ηγεσία στο τιμόνι του ΣΥΡΙΖΑ, άνοιξαν τον δρόμο για το ποσοστό ανατροπής του 2012 και για την κυβερνητική εξουσία της Αριστεράς για πρώτη φορά το 2015...
Που βρίσκεται όμως σήμερα η ελληνική αριστερά εκλογικά και πολιτικά...Στα χαμένα δυστυχώς και αυτό αποτελεί δική μου προσωπική άποψη... Δυστυχώς η Αριστερά παρουσίασε για άλλη μια φορά, σε μια κρίσιμη στιγμή το σύνηθες σύμπτωμα της που είναι να διασπάτε όταν η Δεξιά μοιάζει πανίσχυρη, συσπειρωμένη και αποφασισμένη...
Η παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα μετά τις τελευταίες εθνικές εκλογές του 2023, έφερε εσωστρέφεια στον ΣΥΡΙΖΑ η οποία συνεχίζει να υπάρχει, μαζί με μια πολιτική μετάλλαξη η οποία δεν έχει ούτε καν σοβαρό αφήγημα. Η δυστοπία, η ανασφάλεια, η έλλειψη ελπίδας και κινήτρου στον κόσμο της Αριστεράς, έφεραν εν μέσω εσωκομματικών διαδικασιών την νίκη και την κατάκτηση της προεδρίας του κόμματος, από έναν Αρχηγό ο οποίος στην παρούσα φάση αλλά εδώ και μήνες δείχνει να μην συναισθάνεται τι συμβαίνει, που βρίσκεται και σε ποια χώρα ζει πλέον και από ποιον λαό ζητά την ψήφο του...
Όλα αυτά το 2023 εν μέσω εσωκομματικών διαδικασιών, έφεραν σε μια απελπισία τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ που αποφάσισε απλά με την ψήφο του μια φυγή προς τα εμπρός, παρασυρόμενοι οι περισσότεροι από ένα αφήγημα το οποίο είχε κατακλύσει το μυαλό των περισσότερων στελεχών ότι χρειαζόμαστε ένα Αριστερό "Μητσοτάκη" για να νικήσει τον Δεξιό Μητσοτάκη... Ότι χρειαζόμαστε ένα Αριστερό καπιταλιστή, για να νικήσει τον Δεξιό και να υποστηρίξει το αφήγημα μας ότι εμείς θα μοιράσουμε απλά πιο δίκαια τα ψίχουλα...
Έτσι μετά από ένα συνέδριο φαρσοκωμωδία, το θέμα της ηγεσίας φαίνεται να έκλεισε αλλά "αμ δεν" λέω εγώ που λένε και στο χωριό μου...Ο στόχος του 18% μοιάζει αδύνατος σε αυτές τις ευρωεκλογές για τον ΣΥΡΙΖΑ του Στέφανου Κασσελάκη, γιατί όπως έχω επαναλάβει πάρα πολλές φορές, απέχει πολύ και σημαντικά η selfie μέχρι να γίνει ψήφος στην κάλπη και επίσης το όνομα του δεν συζητείται σε κανένα καφενείο η λαϊκή αγορά στην χώρα στα πλαίσια ότι: "Εγώ θα τον ψηφίσω πάντως..." κάτι το οποίο συνέβαινε με τον Αλέξη Τσίπρα...
Έτσι το 10% αν τελικά σκάσει απότομα σε αυτές τις ευρωεκλογές (*προσωπική μου εκτίμηση πάντα), όσο κι αν έχει προηγηθεί μια επιθετική εξαγορά και ένα άριστο αμερικανικό μοντέλο επικοινωνίας, αυτό δεν θα εμποδίσει τους εσωκομματικούς βαρόνους του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και τα στελέχη που δεν αποτελούν τους ''Κασσελακίστας'' να θέσουν θέμα ηγεσίας την επόμενη μέρα, κι αυτό γιατί από την μια μπορεί ο Στέφανος Κασσελάκης στο τελευταίο συνέδριο να δήλωσε κατηγορηματικά ότι θα κριθεί σε εθνική κάλπη αλλά αυτή αργεί και θα αργήσει κι άλλο, οπότε όσοι έμαθαν τα προηγούμενα χρόνια σε υπουργικές καρέκλες και θέσεις θα αρχίσουν να δυσανασχετούν ανοιχτά και θα πατήσουν στον γεγονός ακόμα, ότι ο Στέφανος Κασσελάκης δεν θα είναι έτοιμος ούτε το 2027 να αντιμετωπίσει κοινοβουλευτικά τον Κυριάκο Μητσοτάκη ή όποιον είναι πρόεδρος της ΝΔ εκείνο το διάστημα και αυτό πολύ απλά διότι δεν έχει δουλέψει τον εαυτό του όλον αυτόν τον καιρό, παρότι κρίνεται πλέον σαν Αρχηγός...
Σε όλο αυτό που έχει ευθύνη η Νέα Αριστερά και η Έφη Αχτσιόγλου; καθαρά στο γεγονός και το λέω ανοιχτά ότι δεν έμεινε να το παλέψει...Εφόσον είχε διαβλέψει το θόλο μήνυμα και την κατάρρευση μέσω των πολιτικών ατοπημάτων που ήρθαν από τον Οκτώβριο και μετά, θα έπρεπε να μείνει μαζί με την ομάδα της και το 44% στον ΣΥΡΙΖΑ, να συσπειρωθούν και να θέσουν θέμα ηγεσίας στο συνέδριο ώστε και να κερδίσουν αλλά και ίσως να σώσουν ότι σώζεται...Άλλωστε από τον Οκτώβριο μέχρι το συνέδριο και σήμερα, λίγες ημέρες πριν την ευρωπαϊκή κάλπη, τα πολιτικά λάθη και οι κενότητες της ηγεσίας Κασσελάκη είναι τόσες πολλές που θα ήταν εύκολο για την ίδια την Έφη Αχτσιόγλου να θέσει σοβαρό θέμα ηγεσίας...
Αλλά όχι η ίδια προτίμησε την φυγή, την δημιουργία καθαρού ιδεολογικού περιβάλλοντος και στην τελική δεν έγινε καν πρόεδρος της Νέας Αριστεράς...Πράγματα λίγο αλλοπρόσαλλα επιτρέψετε μου...
Και τέλος μέσα σε όλα αυτά, το στενό περιβάλλον του Αλέξη Τσίπρα και του ίδιου που παρατηρεί έντονα τις εξελίξεις, τονίζοντας μέσω πηγών ότι η επόμενη ημέρα των ευρωεκλογών στην Κεντροαριστερά είναι μια άλλη ημέρα, μέσα σε έναν άλλον πολιτικό χάρτη...
Θα δούμε...
0 Σχόλια